หมายเหตุก่อนอ่าน
ชื่อตัวละครบางคนถูกแปลและแปลงเป็นภาษาไทย เพื่อความกาว
คิมชอลซู แปลงไทยเป็น นายสมชาย
สาเหตุ ชื่อ คิมชอลซู 김철수 เป็นชื่อโหลในเกาหลี ชื่อที่ใช้ยกตัวอย่างในแบบเรียนภาษาเกาหลี
เลยแปลงเป็นภาษาไทยคือ
นายสมชาย
จอซูจี 저수지 แปลเป็นภาษาไทย คือ อ่างเก็บน้ำ
ในเรื่อง คนมักจะสับสนว่า คนอะไรชื่ออ่างเก็บน้ำ
อีเว้นวันเมษาโกหก
ลีบรินาพูดเรื่อง April fool's day แต่ยังหาไอเดียมาจัดกิจกรรมไม่ได้
สมชายนึกถึงวันเมษาโกหก
" วันที่คนต่างโกหกเรื่องตลกไร้สาระนั่นเหรอ "
ลีบรินาถามว่า แล้วนายมีความทรงจำวัน April fool's day ไหม
สมชายนิ่งไปสักพัก
แล้วความทรงจำระหว่างตัวเขาและจอนวูจีก็กลับคืนมา
จอนวูจี : ตัวผมตัดสินใจจะรับใช้พระเจ้าองค์ใหม่แล้ว
แล้วนายจะประนามบาปของผมรึเปล่า
สมชายไม่รับมุกจอนวูจี จอนวูจีฝืนยิ้มรับอธิบายเรื่องวันเมษาโกหก
ทว่าสมชายบอกจอนวูจีว่า " เกะกะ ถอยออกไปซะ "
จอนวูจีมองสมชายด้วยความพิศวาส
"
เฮ้อ.. พระเจ้าของผมช่างเย็นชาเสียจริง, เอาล่ะ ตามสบายเถอะท่าน "
ทว่าสมชายก็โกหกลีบรินา ตัวผมเสียความทรงจำ
ไม่เคยมีความทรงจำใด ๆ เกี่ยวกับวันเมษาโกหก
ลีบริน่าสึกกังวล แล้วจะหาไอเดียจากที่ไหนจัดงานวันเมษาโกหก
ฉะนั้น ฉันนี่แหละคือเค้าท์ดี ข้าเตรียมที่นั่งพิเศษให้ผู้ชมอย่างเจ้าแล้ว
ไปโลด
สมชายถูกวาปมา ณ โรงเรียนมัธยมชินกัง
เขารู้สึกมึนหัวเล็กน้อย มีคนแนะนำตัวว่า ผมชื่อ ฮันฮีซอง เป็นครูฝึกสอนโรงเรียนมัธยมชินกัน
ฮันฮีซองบอกเขาว่าในที่สุดอาจารย์มาถึงโรงเรียน แล้ววิชาที่จะสอนนักเรียนคืออะไรดีครับ
และแล้วจอนวูจีก็โผล่มาแนะนำสมชาย
"
พวกเรามาสอนเด็ก ๆ เรื่องเทคโนโลยีของปิศาจต่างมิติ ด้วยกันสิ "
สมชายขว้างระเบิดใส่จอนวูจี จนโรงเรียนเสียหาย
และแล้วจอนวูจี หายตัวไปพร้อมแรงระเบิด
ฮันฮีซอง เอ่อเกิดอะไรขึ้นครับเนี่ย
สีหน้าของสมชายเรียบเฉย แล้วกล่าวว่า แค่หงุดหงิดตัวน่ารำคาญ
เลยลั่นไกยิงระเบิดออกไป ไอ้ตัวน่ารำคาญนั่นมันขยะยิ่งกว่าหนอนแมลงอีก
ฮันฮีซอง ตกใจจนพูดไม่ออกสักพัก ก่อนที่เข้าประเด็นการสอนนักเรียน
สมชายไม่เคยสอนเด็กนักเรีนยเลย เขาไม่มั่นใจว่าจำทำได้ไหม
ฮันฮีซองเสนอว่า ถ้ายังหาความถนัดไม่เจอก็ลองเป็นครูฝึกสอน
ดูการสอนของครูคนอื่นในโรงเรียนไปก่อน
คาบแรกพละศึกษา ครูมีซุก
นักเรียนแต่ละคนเมื่อเจอกับความบ้าพลังของเจ๊มีซุก & สมชายที่มีฝีมือการฆ่าคน
แค่การแข่งเบสบอลธรรมดา ที่ใช้ท่อแป๊ปเหล็กตีลูกบอลแทนไม้เบสบอล
แต่เด็ก ๆ ทั้งหมดต่างล้มหมอนนอนเสื่อจนหมดสภาพ
สมชายรู้สึกผิดที่ทำให้เด็ก ๆ บาดเจ็บ ( ไม่ตายก็บุญแล้ว )
ตอนนั้นเองเขาเจอกับมินซูฮยอน นักเรียนโรงเรียนชินกัง ที่ทำงานสภานักเรียน
สมชายเล่าปัญหาของเขาให้ฟัง มินซูฮยอนแนะนำให้สอนหนังสือเน้นวิชาการมากกว่าการปฏิบัติ
เพราะวิชาการนั้น ไม่จำเป็นต้องใช้ความแข็งแกร่งของร่างกาย
มินซูฮยอนถามสมชายว่า แล้วความรู้วิชาการที่จะสอนเด็ก นั่นคืออะไร
สมชายพูดถึง
วิชายกายวิภาคของมนุษย์ หัวข้อจุดตายของมนุษย์ การฆ่าคนด้วยมือเปล่า
วิชาเคมี การผสมดินปืน การสร้างยาพิษ สารพิษจากยาธรรมดาและสารเคมีในชีวิตประจำวัน
มินซูฮยอนแย้งว่า แบบนั้นไม่ดีนะครับ
สมชายทำหน้าเศร้า เพราะสิ่งที่เขาพูดมานั้น คือความรู้ที่เขามีทั้งหมด
ไม่มีสิ่งอื่นใด ที่จะสอนเด็ก ๆ ในโรงเรียนได้
แต่แล้วปิศาจต่างมิติ นามว่า กรูมะ แหวกมิติมาหา
เขาเชิญชวนให้สมชายทำงานที่โรงเรียนมังกร แทนที่โรงเรียนมนุษย์กระจอก ๆ
เผ่ามังกรต้องการสอนให้มังกรเด็ก ๆ มีทักษะการต่อสู้
ถ้าสนใจติดต่อที่ห้องผู้อำนวยการ แอสทารอสได้
สมชายเอาปืนยิงใส่เต่ากรูมะทันที
มินซูฮยอนตกใจว่า ทำไมโรงเรียนถึงเกิดระเบิด
สมชายกล่าวขอโทษ เพราะเห็นวิญญาณร้าย เลยต้องรีบฆ่าทิ้ง
มินซูฮยอนยิ้มแห้ง ๆ สักพัก
สมชายกังวลว่า ตัวเองจะเป็นครูที่ดีแก่เด็ก ๆ ได้รึเปล่า
มินซูฮยอนแนะนำให้รู้จักกับ โวฟกัง ชไนเดอร์
ครูสอนภาษาเกาหลี ส่งตรงจากเยอรมัน ( เอ๊ะ ยังไง )
มินซูฮยอนเล่นเรื่องสมชายใหัโวฟกังฟัง พร้อมแนะนำให้เรียนรู้การสอนจากโวฟกัง
โวฟกังประเมินสมชายสักครู่ ก่อนเปิดสอนวิชาพิเศษ ภาษาเกาหลีเพื่อการยั่วยุ
กวนตีน
โวฟกังอธิบายว่า การต่อสู้นั้นถ้าเราทำลายสมาธิคู่ต่อสู้ได้
จะชิงความได้เปรียบทันที นี่คือเหตุผลที่เขาเปิดสอนวิชาพิเศษ ภาษาเกาหลีเพื่อการยั่วยุ
กวนตีน
( ล้อเลียนวิชาภาษาเกาหลีเพื่อการสื่อสาร )
โวฟกัง : ไหนลองพูดกวนประสาท ยั่วยุคู่ต่อสู้สิ
สมชาย :
แกมันแค่ขยะที่สวมร่างมนุษย์ เตรียมตัวให้ดีผมจะถลกหนังที่หุ้มขยะอย่างแกออก
โวฟกัง : ทำได้ดีมาก มีอีกไหม
สมชาย :
ไม่มีอะไรจะพูดกับเดนมนุษย์อีกต่อไปแล้ว จากนี้ไปผมจะเปลี่ยนร่างแกเป็นเนื้อบด
โวฟกัง : สุดยอด!! ลองใส่พลังเข้าไปในคำพูด
สมชาย :
สวะอย่างแกก็เป็นสวะอยู่วันยังค่ำ สวะที่เป็นหนอนแมลงชั้นต่ำ อย่าเสนอหน้ามาให้เห็นอีก
โวฟกัง : ใส่พลังในคำพูดมากกว่านี้อีก ชนิดที่ใครก็ตามที่ได้ยินใจสลายเลย
สมชาย :
คิดเหรอว่าจะมีใครมาช่วยคนอย่างแก ไม่มีใครอยากช่วยขยะอย่างแกหรอก
โวฟกัง : ทำได้ดีมาก ฟังแล้วหัวใจแทบแหลกเหลว เหมือนโดนบดขยี้จริง ๆ
โวฟกังคิดว่านี่มันเริ่มทะแม่ง ๆ ล่ะ เหมือนไม่ใช่การยั่วยุเลย แต่เป็นการข่มขู่มากกว่า
ต่อไปอวัจนภาษา การสื่อสารโดยที่ไม่ต้องใช้คำพูด
ภาษากายก็เป็นสิ่งสำคัญ ไหนลองทำท่ากวนประสาทคู่ต่อสู้สิ
สิ่งที่สมชายทำคือ ยิ้มอย่างชั่วร้ายและ มือทำท่าปาดคอ
โวฟกังชื่นชมสมชายที่มีพรสวรรค์เรื่องนี้
ข่มขู่
สมชายเองก็ขอบคุณโวฟกังที่ช่วยเขาค้นพบพรสวรรค์ใหม่
เพราะตัวเขาเองก็ไม่รู้มาก่อนว่า มีพรสวรรค์เรื่องนี้
สิ่งนี้คงเป็นประโยชน์ในการต่อสู้ในอนาคตแน่นอน
เมื่อถามความเห็นนักเรียน ซ็อกบงบอกว่าครูสมชายน่ากลัวมาก
สมชายรู้สึกเศร้าที่ทำร้ายจิตใจนักเรียน
มิเรหาตัวสมชายเจอ มิเรไม่เคยไปโรงเรียนมาก่อน
นี่เป็นครั้งแรกที่เข้าเรียน สมชายชมว่ามิเรในชุดนักเรียนดีมาก
ช็อกบงบอกว่า โรงเรียนนี้สงบสุขและไม่มีใครบุกรุกเข้ามาได้
และแล้วเจ้าวิญญาณปิศาจต่างมิติแมงป่องปรากฎตัวขึ้น
ใช่แล้วโรงเรียนนี้สงบสุขจริง ๆ ข้าสามารถอยู่อย่างสงบ
ณ ชั้นใต้ดินของโรงเรียนได้
สมชายเอาปืนยิงไล่วิญญาณร้ายจนโรงเรียนเสียหาย
มิเรบอกว่า แมงป่องเจ้าของเกาะตายแล้ว ไม่น่าจะอยู่ที่นี่ได้
ต่อมามีเสียงตามสาย ให้ไปครูสมชายไปที่ห้องสภานักเรียน
เขาคุยกับอ่างเก็บน้ำ ระหว่างที่คุยกัน ดร. เจโมรี่ก็แหวกมิติออกมา
เธอมีหน้าที่พาสมชายกลับไปยังโลกแห่งความจริง เพราะที่นี่คือโลกแห่งความฝัน
สมชายบอกลาอ่างเก็บน้ำและสัญญาว่าจะดูแลพวกเด็ก ๆ ให้ดีที่สุด
สมชายลืมตาตื่นที่ห้องวิจัยของลีบรินา เธอสอบถามฝันเกี่ยวกับอะไรบ้าง
สมชายได้แต่ยิ้มเศร้า ๆ เขาลืมตาเห็นผู้หญิงที่มอบชื่อและชีวิตใหม่ให้กับเขา
จากนั้นเธอก็หายไป
อธิบายท้ายเนื้อเรื่อง
เพื่อความเข้าใจเนื้อเรื่อง
เนื้อเรื่องหลัก ณ เวลานี้ จอซูจีเสียชีวิตแล้ว
โวฟกังสอนวิชาภาษาเกาหลีเพื่อการยั่วยุ
กวนตีน กลายเป็นข่มขู่
เพราะชื่อคลาสตัวละครทีมหนู ต่างจากทีมอื่น ๆ คือ คลาส 해결사 แปลว่าพวกข่มขู่
แปลภาษาอังกฤษแบบไม่เป็นทางการคือ reslover
แต่ความหมายของ 해결사 เมื่อแปลเป็นไทยคือ ผู้แก้ปัญหาด้วยความรุนแรง
1.มือข่มขู่ 2.แก็งค์ข่มขู่ 3.ผู้แก้ปัญหา
12:09
