วันเสาร์, เมษายน 18, 2563

ไม่เชิงรีวิว closers art book

ได้ closers artbook มาแล้ว

ราคา 49,900 วอน

ค่าส่งจากเกาหลีมาไทย 30,000 วอน



ในเล่มมี

- ดีไซน์เมืองต่าง ๆ ในเกม
- แนะนำ npc ที่สำคัญ
- ประวัติตัวละคร
- ดีไซน์เริ่มแรกของตัวละคร บางคนเท่านั้น
- ดีไซน์ชุดไซเบอร์แบบจัดเต็ม ( 555 )
- ภาพคัทอิน



สิ่งที่ได้ ผ้าเช็ดตัวขนาด เอ่อ ลืมไปแล้ว แต่ใหญ่นะ


ถุงผ้าสปันบอนด์ ( มิสเทลข้างหลังนั่นไม่เกี่ยว )


ดีไซน์เริ่มแรกของบางตัวละคร แต่บางตัวก็ไม่มี




Levia lewd




ท้ายเล่มมีลายเซนของ โปรดิวเซอร์เกม ยู พยอง ฮวี
โดยคุณสามารถนำลายเซ็นของโปรดิวเซอร์เกมไปทำพิธีสาปแช่งสะกดนามได้


ป.ล. เนื่องจากสั่งหนังสือกับแม่ค้าขายเครื่องสำอางแม่ค้าแถมของมาด้วย
ขอบคุณนะค้า




วันศุกร์, เมษายน 03, 2563

[클로저스] APF 2020 เนื้อเรื่องชอลซู ( นายสมชาย )

หมายเหตุก่อนอ่าน

ชื่อตัวละครบางคนถูกแปลและแปลงเป็นภาษาไทย เพื่อความกาว

คิมชอลซู แปลงไทยเป็น นายสมชาย
สาเหตุ ชื่อ คิมชอลซู 김철수 เป็นชื่อโหลในเกาหลี ชื่อที่ใช้ยกตัวอย่างในแบบเรียนภาษาเกาหลี
เลยแปลงเป็นภาษาไทยคือ นายสมชาย



จอซูจี 저수지 แปลเป็นภาษาไทย คือ อ่างเก็บน้ำ
ในเรื่อง คนมักจะสับสนว่า คนอะไรชื่ออ่างเก็บน้ำ



อีเว้นวันเมษาโกหก
ลีบรินาพูดเรื่อง April fool's day แต่ยังหาไอเดียมาจัดกิจกรรมไม่ได้
สมชายนึกถึงวันเมษาโกหก
" วันที่คนต่างโกหกเรื่องตลกไร้สาระนั่นเหรอ "
ลีบรินาถามว่า แล้วนายมีความทรงจำวัน April fool's day ไหม

สมชายนิ่งไปสักพัก

แล้วความทรงจำระหว่างตัวเขาและจอนวูจีก็กลับคืนมา
จอนวูจี : ตัวผมตัดสินใจจะรับใช้พระเจ้าองค์ใหม่แล้ว
แล้วนายจะประนามบาปของผมรึเปล่า

สมชายไม่รับมุกจอนวูจี จอนวูจีฝืนยิ้มรับอธิบายเรื่องวันเมษาโกหก
ทว่าสมชายบอกจอนวูจีว่า " เกะกะ ถอยออกไปซะ "
จอนวูจีมองสมชายด้วยความพิศวาส



" เฮ้อ.. พระเจ้าของผมช่างเย็นชาเสียจริง, เอาล่ะ ตามสบายเถอะท่าน "

ทว่าสมชายก็โกหกลีบรินา ตัวผมเสียความทรงจำ
ไม่เคยมีความทรงจำใด ๆ เกี่ยวกับวันเมษาโกหก

ลีบริน่าสึกกังวล แล้วจะหาไอเดียจากที่ไหนจัดงานวันเมษาโกหก
ฉะนั้น ฉันนี่แหละคือเค้าท์ดี ข้าเตรียมที่นั่งพิเศษให้ผู้ชมอย่างเจ้าแล้ว
ไปโลด

สมชายถูกวาปมา ณ โรงเรียนมัธยมชินกัง
เขารู้สึกมึนหัวเล็กน้อย มีคนแนะนำตัวว่า ผมชื่อ ฮันฮีซอง เป็นครูฝึกสอนโรงเรียนมัธยมชินกัน
ฮันฮีซองบอกเขาว่าในที่สุดอาจารย์มาถึงโรงเรียน แล้ววิชาที่จะสอนนักเรียนคืออะไรดีครับ



และแล้วจอนวูจีก็โผล่มาแนะนำสมชาย
" พวกเรามาสอนเด็ก ๆ เรื่องเทคโนโลยีของปิศาจต่างมิติ ด้วยกันสิ "

สมชายขว้างระเบิดใส่จอนวูจี จนโรงเรียนเสียหาย
และแล้วจอนวูจี หายตัวไปพร้อมแรงระเบิด

ฮันฮีซอง เอ่อเกิดอะไรขึ้นครับเนี่ย
สีหน้าของสมชายเรียบเฉย แล้วกล่าวว่า แค่หงุดหงิดตัวน่ารำคาญ
เลยลั่นไกยิงระเบิดออกไป ไอ้ตัวน่ารำคาญนั่นมันขยะยิ่งกว่าหนอนแมลงอีก



ฮันฮีซอง ตกใจจนพูดไม่ออกสักพัก ก่อนที่เข้าประเด็นการสอนนักเรียน
สมชายไม่เคยสอนเด็กนักเรีนยเลย เขาไม่มั่นใจว่าจำทำได้ไหม
ฮันฮีซองเสนอว่า ถ้ายังหาความถนัดไม่เจอก็ลองเป็นครูฝึกสอน
ดูการสอนของครูคนอื่นในโรงเรียนไปก่อน

คาบแรกพละศึกษา ครูมีซุก

นักเรียนแต่ละคนเมื่อเจอกับความบ้าพลังของเจ๊มีซุก & สมชายที่มีฝีมือการฆ่าคน
แค่การแข่งเบสบอลธรรมดา ที่ใช้ท่อแป๊ปเหล็กตีลูกบอลแทนไม้เบสบอล
แต่เด็ก ๆ ทั้งหมดต่างล้มหมอนนอนเสื่อจนหมดสภาพ
สมชายรู้สึกผิดที่ทำให้เด็ก ๆ บาดเจ็บ ( ไม่ตายก็บุญแล้ว )



ตอนนั้นเองเขาเจอกับมินซูฮยอน นักเรียนโรงเรียนชินกัง ที่ทำงานสภานักเรียน
สมชายเล่าปัญหาของเขาให้ฟัง มินซูฮยอนแนะนำให้สอนหนังสือเน้นวิชาการมากกว่าการปฏิบัติ
เพราะวิชาการนั้น ไม่จำเป็นต้องใช้ความแข็งแกร่งของร่างกาย
มินซูฮยอนถามสมชายว่า แล้วความรู้วิชาการที่จะสอนเด็ก นั่นคืออะไร
สมชายพูดถึง วิชายกายวิภาคของมนุษย์ หัวข้อจุดตายของมนุษย์ การฆ่าคนด้วยมือเปล่า
วิชาเคมี การผสมดินปืน การสร้างยาพิษ สารพิษจากยาธรรมดาและสารเคมีในชีวิตประจำวัน

มินซูฮยอนแย้งว่า แบบนั้นไม่ดีนะครับ
สมชายทำหน้าเศร้า เพราะสิ่งที่เขาพูดมานั้น คือความรู้ที่เขามีทั้งหมด
ไม่มีสิ่งอื่นใด ที่จะสอนเด็ก ๆ ในโรงเรียนได้
แต่แล้วปิศาจต่างมิติ นามว่า กรูมะ แหวกมิติมาหา
เขาเชิญชวนให้สมชายทำงานที่โรงเรียนมังกร แทนที่โรงเรียนมนุษย์กระจอก ๆ 
เผ่ามังกรต้องการสอนให้มังกรเด็ก ๆ มีทักษะการต่อสู้
ถ้าสนใจติดต่อที่ห้องผู้อำนวยการ แอสทารอสได้

สมชายเอาปืนยิงใส่เต่ากรูมะทันที

มินซูฮยอนตกใจว่า ทำไมโรงเรียนถึงเกิดระเบิด
สมชายกล่าวขอโทษ เพราะเห็นวิญญาณร้าย เลยต้องรีบฆ่าทิ้ง
มินซูฮยอนยิ้มแห้ง ๆ สักพัก



สมชายกังวลว่า ตัวเองจะเป็นครูที่ดีแก่เด็ก ๆ ได้รึเปล่า
มินซูฮยอนแนะนำให้รู้จักกับ โวฟกัง ชไนเดอร์
ครูสอนภาษาเกาหลี ส่งตรงจากเยอรมัน ( เอ๊ะ ยังไง )
มินซูฮยอนเล่นเรื่องสมชายใหัโวฟกังฟัง พร้อมแนะนำให้เรียนรู้การสอนจากโวฟกัง

โวฟกังประเมินสมชายสักครู่ ก่อนเปิดสอนวิชาพิเศษ ภาษาเกาหลีเพื่อการยั่วยุ กวนตีน
โวฟกังอธิบายว่า การต่อสู้นั้นถ้าเราทำลายสมาธิคู่ต่อสู้ได้
จะชิงความได้เปรียบทันที นี่คือเหตุผลที่เขาเปิดสอนวิชาพิเศษ ภาษาเกาหลีเพื่อการยั่วยุ กวนตีน
( ล้อเลียนวิชาภาษาเกาหลีเพื่อการสื่อสาร )

โวฟกัง : ไหนลองพูดกวนประสาท ยั่วยุคู่ต่อสู้สิ

สมชาย : แกมันแค่ขยะที่สวมร่างมนุษย์ เตรียมตัวให้ดีผมจะถลกหนังที่หุ้มขยะอย่างแกออก

โวฟกัง : ทำได้ดีมาก มีอีกไหม

สมชาย : ไม่มีอะไรจะพูดกับเดนมนุษย์อีกต่อไปแล้ว จากนี้ไปผมจะเปลี่ยนร่างแกเป็นเนื้อบด

โวฟกัง : สุดยอด!! ลองใส่พลังเข้าไปในคำพูด

สมชาย : สวะอย่างแกก็เป็นสวะอยู่วันยังค่ำ สวะที่เป็นหนอนแมลงชั้นต่ำ อย่าเสนอหน้ามาให้เห็นอีก

โวฟกัง : ใส่พลังในคำพูดมากกว่านี้อีก ชนิดที่ใครก็ตามที่ได้ยินใจสลายเลย

สมชาย : คิดเหรอว่าจะมีใครมาช่วยคนอย่างแก ไม่มีใครอยากช่วยขยะอย่างแกหรอก

โวฟกัง : ทำได้ดีมาก ฟังแล้วหัวใจแทบแหลกเหลว เหมือนโดนบดขยี้จริง ๆ

โวฟกังคิดว่านี่มันเริ่มทะแม่ง ๆ ล่ะ เหมือนไม่ใช่การยั่วยุเลย แต่เป็นการข่มขู่มากกว่า
ต่อไปอวัจนภาษา การสื่อสารโดยที่ไม่ต้องใช้คำพูด
ภาษากายก็เป็นสิ่งสำคัญ ไหนลองทำท่ากวนประสาทคู่ต่อสู้สิ

สิ่งที่สมชายทำคือ ยิ้มอย่างชั่วร้ายและ มือทำท่าปาดคอ





โวฟกังชื่นชมสมชายที่มีพรสวรรค์เรื่องนี้ ข่มขู่
สมชายเองก็ขอบคุณโวฟกังที่ช่วยเขาค้นพบพรสวรรค์ใหม่
เพราะตัวเขาเองก็ไม่รู้มาก่อนว่า มีพรสวรรค์เรื่องนี้
สิ่งนี้คงเป็นประโยชน์ในการต่อสู้ในอนาคตแน่นอน

เมื่อถามความเห็นนักเรียน ซ็อกบงบอกว่าครูสมชายน่ากลัวมาก
สมชายรู้สึกเศร้าที่ทำร้ายจิตใจนักเรียน
มิเรหาตัวสมชายเจอ มิเรไม่เคยไปโรงเรียนมาก่อน
นี่เป็นครั้งแรกที่เข้าเรียน สมชายชมว่ามิเรในชุดนักเรียนดีมาก
ช็อกบงบอกว่า โรงเรียนนี้สงบสุขและไม่มีใครบุกรุกเข้ามาได้




และแล้วเจ้าวิญญาณปิศาจต่างมิติแมงป่องปรากฎตัวขึ้น
ใช่แล้วโรงเรียนนี้สงบสุขจริง ๆ ข้าสามารถอยู่อย่างสงบ
ณ ชั้นใต้ดินของโรงเรียนได้

สมชายเอาปืนยิงไล่วิญญาณร้ายจนโรงเรียนเสียหาย
มิเรบอกว่า แมงป่องเจ้าของเกาะตายแล้ว ไม่น่าจะอยู่ที่นี่ได้

ต่อมามีเสียงตามสาย ให้ไปครูสมชายไปที่ห้องสภานักเรียน
เขาคุยกับอ่างเก็บน้ำ ระหว่างที่คุยกัน ดร. เจโมรี่ก็แหวกมิติออกมา
เธอมีหน้าที่พาสมชายกลับไปยังโลกแห่งความจริง เพราะที่นี่คือโลกแห่งความฝัน
สมชายบอกลาอ่างเก็บน้ำและสัญญาว่าจะดูแลพวกเด็ก ๆ ให้ดีที่สุด

สมชายลืมตาตื่นที่ห้องวิจัยของลีบรินา เธอสอบถามฝันเกี่ยวกับอะไรบ้าง
สมชายได้แต่ยิ้มเศร้า ๆ เขาลืมตาเห็นผู้หญิงที่มอบชื่อและชีวิตใหม่ให้กับเขา
จากนั้นเธอก็หายไป

อธิบายท้ายเนื้อเรื่อง


เพื่อความเข้าใจเนื้อเรื่อง

เนื้อเรื่องหลัก ณ เวลานี้ จอซูจีเสียชีวิตแล้ว



โวฟกังสอนวิชาภาษาเกาหลีเพื่อการยั่วยุกวนตีน กลายเป็นข่มขู่
เพราะชื่อคลาสตัวละครทีมหนู ต่างจากทีมอื่น ๆ คือ คลาส 해결사 แปลว่าพวกข่มขู่

แปลภาษาอังกฤษแบบไม่เป็นทางการคือ reslover
แต่ความหมายของ 해결사 เมื่อแปลเป็นไทยคือ ผู้แก้ปัญหาด้วยความรุนแรง

1.มือข่มขู่   2.แก็งค์ข่มขู่   3.ผู้แก้ปัญหา


วันอังคาร, มีนาคม 31, 2563

[클로저스] APF 2020 เนื้อเรื่องมิเร ย่อ ๆ

เนื้อเรื่องอีเว้นเมษาโกหก ปี 2020 ของมิเร แบบย่อ ๆ



มิเรโดนวาปมาที่โรงเรียนชินกัง จากนั้นฮันฮีซอง เป็นเพื่อนร่วมชั้นเรียนมาต้อนรับ
เพราะทั้งชีวิตของมิเรไม่เคยเข้าโรงเรียนเลย เธอจึงสนใจชีวิตในวัยเรียน
มิเรถามฮันฮีซองว่า ชีวิตนักเรียนต้องทำอะไรบ้าง ฮันฮีซอง อธิบายคร่าว ๆ เรื่อง
อ่านหนังสือ, ทำการบ้าน, เล่นสนุก และเรื่องที่สำคัญก็คือความรัก
ฮันฮีซองชวนมิเร ไปออกเดทด้วยกัน มิเรถามว่าแล้วการเดทคืออะไร แล้วต้องทำอย่างไร
ก่อนที่ฮันฮีซองจะเปิดปากพูด ครูสมชาย ชอลซู ห้ามและส่งจิตสังหารใส่
ห้ามทำอะไรยุ่มย่ามกับมิเรเด็ดขาด



คาบแรกวิชาพละศึกษา โดยครูมีซุก
เธอสอนนักเรียนเล่นกีฬาเบสบอล โดยใช้ท่อแป๊ปเหล็กตีลูกแทนไม้เบสบอล
ไม่แปลกใจเลยว่าชั้นเรียนจะพังพินาศแค่ไหน
แต่ความแข็งแกร่งของมิเร ก็ทำให้เธอเอาตัวรอดมาได้

มิเรพบกับมินซูฮยอน เขาทำหน้าที่เป็นสภานักเรียน และ งานแนะแนวนักเรียน
เธอถามว่างานสภาพนักเรียน และ แนะแนวคืออะไร มินซูฮยอนอธิบายให้ฟังว่า
งานสภานักเรียนคือการเก็บรวบรวมข้อมูลและสถิติต่าง ๆ มิเรบ่นว่ามันยากเกินไป
ส่วนงานแนะแนวคืองานที่ให้นักเรียนค้นพบตัวเอง ว่าชอบทำอะไร ถนัดทำเรื่องอะไร
เมื่อจบจากโรงเรียนมัธยม ก็เรียนต่อตามสายงานที่ตัวเองชอบ หรือ ออกไปทำงาน
มิเรบอกว่า งานที่ถนัดคือการดูแลคนป่วย งานพยาบาล
มินซูฮยอนอธิบายเรื่องอาชีพพยาบาล มิเรบอกว่า ถึงมันจะยาก แต่เธอก็ต้องเรียนรู้
ความฝันของมิเรคือ เป็นนางพยาบาล

และแล้ว อาจารย์โวฟกังก็ปรากฎตัวขึ้นมา



โวฟกังบอกว่า ความฝันการเป็นนางพยาบาลนั้นดี เพราะฉะนั้นเขาจะสอนปรับพื้นฐานให้มิเรเอง
อาจารย์โวฟกังประเมินความสามารถมิเร จากการสอนเกือบทุกอย่างเป็นไปด้วยดี
เนื้อเสียงของมิเรและบรรยากาศรอบ ๆ ตัว ก็เยียวยาคนไข้ได้
แต่ก็มีข้อเสีย เพราะโทนเสียงของเธอนั้นเบาแถมดูอ่อนแอ
บางครั้ง พยาบาลก็ต้องคุมคนไข้ที่ดื้อด้านที่ไม่เชื่อฟัง เพื่อประโยชน์ในการรักษาตัว
ในฐานะที่โวฟกังเคยเป็นบุรุษพยาลสนามรบ ( นายเคยทำเรื่องแบบนี้ด้วยเรอะ )
เขาจะสอนการใช้เสียง เพื่อขอร้องแกมบังคับคนไข้เอง
( นายสวมวิญญาณเป็นครูอ้วน มณีนุช ใช่ไหม )

โวฟกังไหนลองใช้เสียงแบบขอร้องแกมบังคับ

" เปล่าประโยชน์ "

" ก้มหัวลงมา "

มิเรพูดตามโวฟกัง " เปล่าประโยชน์ " " ก้มหัวลงมา "
ในสายตาของโวฟกังคิดว่ายังดีไม่พอ เขาแนะแนวว่า เธอต้องใส่พลังเข้าไปในเสียง
เพื่อให้คนไข้แสนดื้อด้านทำตามคำสั่ง เพื่อประโยชน์ต่อพวกเขา
โวฟกังบอกให้มิเร พูดซ้ำอีกครั้งและคิดคำพูดที่คนไข้ได้ยินก็ต้องเชื่อฟังพยาล
มิเรใส่พลังในเสียงเต็มที่ เธอพูดว่า

" เปล่าประโยชน์ "


" ก้มหัวลงมา "


โวฟกังชมว่าเธอใช้เสียงได้ดีกว่าเดิม ฟังแล้วดุดันกว่าเดิม
มิเรนึกถึงประโยคที่อาจารย์บอกให้เธอคิดเอง
คำพูดที่คนไข้ได้ยินก็ต้องเชื่อฟังพยาบาล

มิเรพูดด้วยน้ำเสียงดุดัน

" ฉันจะตัดหัวคุณ "


โวฟกังสะดุ้ง คำพูดนั้นฟังแล้วเสียงสันหลังวาบจริง ๆ
เขาบ่นพึมพำ " ผมขอโทษจริง ๆ ทำไมผลลัพธ์การสอนถึงเป็นเช่นนี้ "
จากนั้นโวฟกังชมมิเรว่า เธอทำได้ดีมาก จากนั้นก็ฝึกฝนบ่อย ๆ
เขาพร้อมสนับสนุนมิเร ในฐานะครูคนหนึ่ง
มิเรดีใจมาก เธอกล่าวขอบคุณโวฟกัง



มิเรมาถึงร้านค้าโรงเรียน ซ็อกบงทักว่ามิเรเป็นซาลาเปาจริง ๆ ด้วย
มิเรหน้ามุ่ย ตัวฉันไม่ใช่ซาลาเปาซักหน่อย มิเรสงสัยว่าซ็อกบงรู้จักเธอได้อย่างไร
ก็ในเมื่อทั้งคู่ไม่เคยเจอกันมาก่อน
ซ็องบงบอกว่า มีลูกค้าคนนึงมาซื้อของที่ร้านค้าโรงเรียน
เขาพูดว่ามิเรคือซาลาเปา มิเรสงสัยว่าทำไมเธอต้องเป็นซาลาเปา
สีหน้าซ็อกบงเขินอาย ตัวเขาไม่อาจจะบอกความจริงได้ เขารีบตัดบทไปว่า
เธอจะซื้ออะไรก็ได้ในร้านค้าโรงเรียนแห่งนี้ ยกเว้นซาลาเปาที่เขาขายให้ไม่ได้
ครูสมชายชอลซูโผล่มาพร้อมจิตสังหาร นักเรียนซ็อกบง เธอมีเรื่องอะไรปกปิดครูใช่ไหม
เขาบอกว่า กำลังไล่ล่า วิญญาณเต่าร้ายในโรงเรียน
ซ็อกบงหวาดผวา บอกว่าไม่มีอะไรปิดบังจริง ๆ เขาแค่มาทำงานจิตอาสาในร้านค้า
ซ็อกบงอธิบายเรื่องงานกิจกรรมจิตอาสา ที่ออกไปช่วยคนอื่นโดยไม่หวังผมตอบแทน
ซ็อกบงพูดถึง ครูโวฟกังอาสาพาเด็ก ๆ ออกไปเก็บขยะที่ชายหาดตอนนี้
( เรื่องที่โวฟกังพาเด็ก ๆ ไปเก็บขยะที่ชายหาด มีผลประโยชน์ทับซ้อนแน่นอน )



มิเรออกไปพบผู้จัดการร้านเรื่องงานจิตอาสา ผู้จัดการร้านค้าของโรงเรียนคือจอซูจี
มิเรตกใจว่านี่คือจอซูจีตัวจริงใช่ไหม จากนั้นเธอชวนมิเรไปเป็นจิตอาสาเก็บขยะที่ชายหาด
แต่แล้ว ดร. เจโมรี่ก็แหวกมิติออกมา อธิบายว่าโลกที่เธออยู่ตอนนี้คือความฝัน
ดร. เจโมรี่พามิเรกลับไปยังโลกแห่งความจริง ก่อนที่จะไปมิเรอาลัยที่ไม่ได้พบกับจอซูจีบอกว่า มิเรเป็นผู้ใหญ่แล้ว ส่วนตัวเธอก็ไม่ใช่เด็ก ๆ ที่จะให้ใครมาเป็นห่วง
จอซูจีอยากให้มิเรกลับไปยังโลกเดิม เพื่ออนาคตของตัวเธอเอง
ไว้มีโอกาสฉันจะหาทางมาคุยด้วยกับเธอเอง



มิเรลืมตาตื่นที่ห้องวิจัยของลีบรินา เธอถามอาการของมิเร
มิเรบอกว่า เธอฝันเรื่องดี ๆ แต่มันน่าเศร้าเกินไปที่จะพูดถึงมันอีกครั้งหนึ่ง

อธิบายท้ายเนื้อเรื่อง


เพื่อความเข้าใจเนื้อเรื่อง

เนื้อเรื่องหลัก ณ เวลานี้ จอซูจีเสียชีวิตแล้ว



วิชาสอนใช้เสียงของโวฟกังจากการขอร้องแกมบังคับ กลายเป็นข่มขู่
เพราะชื่อคลาสตัวละครทีมหนู ต่างจากทีมอื่น ๆ คือ คลาส 해결사 แปลว่าพวกข่มขู่

แปลภาษาอังกฤษแบบไม่เป็นทางการคือ reslover
แต่ความหมายของ 해결사 เมื่อแปลเป็นไทยคือ ผู้แก้ปัญหาด้วยความรุนแรง

1.มือข่มขู่   2.แก็งค์ข่มขู่   3.ผู้แก้ปัญหา





ผู้เล่นเกาหลีเรียกมิเรว่า 찐빵 ( ซาลาเปา )
เพราะว่า ชุดคลาสสีขาวพร้อมหน้าอกที่ใหญ่เกินไปจนแปลกตา
ครั้งที่นาดิกปล่อยภาพมาครั้งแรก มีกระทู้ของผู้เล่นจำนวนมากเรียกร้องให้ลดขนาดหน้าอกของมิเรลง
แต่นาดิกก็มิได้นำพา พวกเขาไม่ได้ลดขนาดนม หน้าอกของมิเรแต่อย่างไร
นาดิกนำมุกมิเรคือซาลาเปา มาใช้เล่นในเกมวันเมษาโกหกด้วย

วันจันทร์, มีนาคม 30, 2563

[클로저스] APF 2020 เนื้อเรื่องโวฟกัง

หมั่นไส้ Naddic games ตรงที่กล้าแซะตัวเองนี่แหละ
อีเว้นท์ที่รวมความกาว, ขำจนปอดโยก, ปวดตับ และการแซะตัวเองของผู้พัฒนาเกม รวมหมดในอีเว้นท์เดียว
เจ็บตัวน้อยที่สุดคือการแซะตัวเอง
แซะระบบ แซะตัวละคร Easter eggs ข้ามเซิฟเวอร์

พวกนายก็รู้นี่นาว่าผู้เล่นบ่นเรื่องอะไร แล้วก็เอาเรื่องนั้นมาแซะตัวเอง
ช่างดื้อตาใสเสียจริง

1 วันสามารถจบเควสได้แค่ 1 ตัวละครเท่านั้น
แต่เราก็พยายามเข็นความกาวออกมาให้มากที่สุด

จงทิ้งสามัญสำนึกและสมองก่อนอ่านเนื้อเรื่อง



สรุปเนื้อเรื่องอีเว้นเมษาโกหก 2020 สั้น ๆ
( ดำน้ำบางส่วน )

ลีบรินาวางแผนจัดงาน April fool's day แต่ยังหาความคิดดี ๆ เพื่อจัดงานไม่ได้
เธอขอคำปรึษาจากโวฟกัง จากประสบการณ์ของเขา ถูกโกหกเรื่องได้ลางานเพิ่ม
มันเป็นความทรงจำแสนเจ็บปวด
ลีบรินายกตัวอย่างการโกหก ข้านี่แหละคือเค้าท์ดี
ข้าเตรียมที่นั่งพิเศษให้ผู้ชมอย่างเจ้าแล้ว ไปโลด

โวฟกังโดนวาปมาที่โรงเรียนมัธยมชินกัง

โวฟกังบ่นว่าเหมือนหัวจะระเบิด เพราะดื่มกาแฟมากเกินไป หรือโดนศัตรูโจมตีกันแน่
ตอนนั้นเอง เขาพบกับอลิสมาต้อนรับเขา แล้วบอกว่าอาจารย์โวฟกังมาที่โรงเรียนแล้ว
อาจารย์ตัวจริงเสียงจริงอย่างโวฟกัง
รบกวนช่วยประเมินการสอนของครูในโรงเรียน และสอนเด็กที่โรงเรียนด้วย

โวฟกังตกกระไดพลอยโจนเป็นอาจารย์ ณ โรงเรียนมัธยมชินกัง

ครูคนแรก ครูพละศึกษา มีซุก
การสอนของครูพละมีซุกนั้นดิบเถื่อนมาก
เธอสอนเรื่องกีฬา ไม่สิ ต้องเรียกว่าต่อสู้ต่างหาก
วิธีสอนการเล่นเบสบอลที่ใช้อุปกรณ์ตีลูกเป็นท่อแป๊ปเหล็ก
เด็ก ๆ เมื่อเจอครูพละแบบนี้ ต่างก็หมดสภาพ
โวฟกังบ่นว่า เล่นเหวี่ยงท่อแป๊ปเหล็กไปมาแบบนี้
ไม่แปลกใจเลยว่าโรงพละจะพังพินาศแค่ไหน
เธอต้องหัดออมมือและประเมินความสามารถของเด็ก ๆ ด้วย



เมื่อเดินสำรวจโรงเรียน โวฟกังพบนักเรียนชั้น ม.5 ชื่อคิมเจอร์รี่
โวฟกังตกใจที่คิมเจอร์รี่เป็นเด็ก ม.5 นั่นนายหมดวัยเรียนแล้วนะ
เจอร์รี่แย้งว่า นักวิจัยอย่างตัวเขา ตลอดชีวิตของเขาคือการเรียนรู้
แล้วที่โรงเรียนมัธยมชินกัง ก็มีหลักสูตรพิเศษที่ไม่เหมือนใคร
เจอร์รี่ชงกาแฟให้เขา โวฟกังบอกว่า ที่ชงกาแฟรสเลิศให้เขา
เพราะนายต้องการความช่วยเหลือใช่ไหม เจอร์รี่บอกว่าใช่
เขาโดนรุ่นพี่ ม.6 กลั่นแกล้ง ด้วยจรรยาบรรณของอาจารย์
โวฟกังรับปากจะช่วยเจอร์รี่เอง

แล้วรุ่นพี่ ม.6 โผล่มา รุ่นพี่คนนี้คือเทรนเนอร์
เทรนเนอร์บอกว่า เขาไม่ได้ตั้งใจจะกลั่นแกล้งเจอร์รี่
เขาแค่สนใจหนอนที่เจอร์รี่เลี้ยงไว้ อยากจะคุยเป็นเพื่อนด้วย
ตัวเขาอยากจะเลี้ยงสัตว์เลี้ยงสักตัว
เมื่อก่อนไม่ว่าจะเป็นตัวอะไร เมื่อได้เห็นหน้าเขาต่างก็แตกตื่นหนีหายหมด
แม้กระทั่งเพื่อนร่วมชั้นเรียน ที่ได้เห็นหน้าแม้ตัวเขาไม่ทันได้พูดอะไรก็กลัวจนฉี่ราดวิ่งหนีทันที
วิชาคหกรรม แค่เขาหยิบมีดมาทำอาหาร เพื่อนร่วมชั้นเรียนและครูก็ทุกคนก็วิ่งหนี
จนทำให้คาบเรียนวิชานั้นต้องยกเลิก
เขาไม่อยากให้ห้องเรียนเสียบรรยากาศ จนไม่กล้าเข้าเรียนวิชาใด ๆ



โวฟกังบอกว่าปัญหาของนายช่างหนักอกหนักใจจริง ๆ
มานี่ เดี๋ยวอาจารย์โวฟกังจะเปิดสอนวิชาพัฒนาบุคลิกภาพแบบส่วนตัว
ถ้าได้เห็นความจริงใจของนาย เพื่อน ๆ ต้องมองข้ามหน้าตาของนายแน่นอน
ไม่ว่านายจะเรียนวิชาอะไร อาจารย์โวฟกังคนนี้จะอยู่เป็นเพื่อนแทน
โวฟกังส่งเทรนเนอร์เข้าเรียนวิชาต่าง ๆ พร้อมอยู่เป็นเพื่อนและอธิบายให้เด็ก ๆ คนอื่นฟัง
และสอนวิชาพัฒนาบุคลิกภาพแก่เทรนเนอร์
เขาประเมินว่า เทรนเนอร์ดีขึ้นมากและหาเพื่อนวัยเรียนได้
ถึงแม้ว่าการยิ้มของเทรนเนอร์มันอาจจะดูน่ากลัวไปนิดนึง

" ขอบคุณมากครับ อาจารย์โวฟกัง " เทรนเนอร์กล่าว

**หมายเหตุ**
ถ้าเล่นเป็นทีมนก กลุ่มที่ 2 ฝั่งนักเรียน ตัวละครที่เราเล่นบอกกับคิมเจอร์รี่ว่า
" ใครก็ตามที่มันแกล้งนาย ฉันจะซัดมันให้คว่ำเอง "
เมื่อเจอกับเทรนเนอร์สารภาพความในใจ ตัวละครที่เราเล่นก็รับปากว่า จะเป็นเพื่อนคนแรก แล้วชวนไปเข้าเรียนด้วยกัน



ชื่อเสียงวิชาพัฒนาบุคลิกภาพของโวฟกังนั้นโด่งดังทั่วโรงเรียน
นักเรียนคนต่อไปที่มาขอคำปรึกษาก็คือ นักเรียนชั้น ม.6 ฮึกจีซู

( ยินดีด้วย ในที่สุดร่างโคลนของอัลฟ่าควีน ก็มีชื่อเรียกเสียที )



ถึงฉันจะเป็นร่างโคลนนิ่งของผู้ใหญ่วัย 37 ปี แต่ฉันก็เกิดมาได้แค่ปีกว่าเท่านั้น
ตลอดทั้งชีวิตอยู่แต่ในห้องทดลองรอวันตาย เพิ่งหนีออกจากห้องทดลองมาเผชิญโลกภายนอกได้ไม่นาน
ตัวฉันจำเป็นต้องเรียนรู้เรื่องพื้นฐานที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวัน
ฮึกจีซู ปรึกษาปัญหาชีวิตกับโวฟกัง ว่าด้วยเรื่อง
" มันผิดด้วยหรือ ที่คนอายุมากอย่างฉัน อยากจะเป็นไอดอล ร้องเพลงบนเวที "
แต่มันน่าอายที่จะออกไปเต้นและร้องเพลงคนเดียว
โวฟกังเปิดสอนวิชาพัฒนาบุคลิกภาพ เพิ่ม่ความมั่นใจแด่ฮึกจีซู

เมื่อหมดเวลาชั้นเรียน ก็มีเสียงตามสาย ประกาศเรียก อาจารย์โวฟกังไปพบผู้อำนวยการโรงเรียน

ฉันชื่ออันนา เป็นผู้อำนวยการโรงเรียนมัธยมชินกัง



โวฟกังประหลาดใจว่า ทำไมเด็กตัวเล็ก ๆ อย่างเธอเป็นผู้อำนายการโรงเรียนได้
อันนาบอกว่า ไม่เห็นจะแปลกใจเพราะว่าผู้ใหญ่คนอื่น ๆ ก็เป็นนักเรียนที่นี่ได้เช่นกัน
" ไม่จำเป็นต้องช่วยเด็กที่อยู่ตรงหน้านี้หรอกนะ "
โวฟกังฉงนใจว่าอันนาพูดเรื่องอะไร แต่ด้วยจรรยาบรรวิชาชีพครู
ตัวเขายอมทิ้งวันลาพักร้อนทั้งหมด เพื่อช่วยเด็ก ๆ อยู่แล้ว
อันนายิ้มเศร้า ๆ แต่แล้ว ดร. เจโมรี่ก็แหวกมิติออกมา
ดร. เจโมรี่เหน็บว่า ถ้าไม่มีฉันพลังต่อสู้ทั้งหมดของนายก็ต่ำเตี้ยเรี่ยดินอย่างนั้นแหละ

เจโมรี่เฉลยว่าโลกใบนี้คือโลกแห่งความฝัน ที่อยู่บนพื้นฐานความฝันของใครสักคน
แล้วคนหลาย ๆ คนที่โวฟกังเจอก็ฝันร่วมกับโวฟกัง
เจโมรี่ออกสำรวจและวิจัย จนพ้นสาเหตุว่า ต้นเหตุคืออันนา

อันนาขอให้โวฟกังยกโทษให้เธอ
เพราะเธออยากสร้างโลกที่ผู้ใหญ่ได้รับการสั่งสอนและอยู่ร่วมกับเด็ก ๆ ได้
โวฟกังบอกว่า ไม่เป็นไร เธอไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องผู้ใหญ่
เพราะตัวเขานั้นจะปกป้องเด็ก ๆ อย่างเธอ ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไร
ผมก็พร้อมที่จะช่วยเหลือ ก็เพราะว่าผมนั้นเป็นครูของพวกเด็ก ๆ ไงล่ะ
ก่อนที่ ดร. เจโมรี่ จะพาโวฟกังออกจากโลกแห่งความฝัน เขาบอกลาอันนา
แล้วทิ้งท้ายไว้ว่า " แล้วเจอกันใหม่ "

ณ วิจัยของลีบรินา โวฟกังตื่นขึ้นมาขณะนั้นเองก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ฮึกจีซูโทรมาโวยวาย " ฉันฆ่านายแน่ ถ้านายรู้ว่าฉันอยากจะทำอะไร "
โวฟกังเฉไฉว่าฮึกจีซูพูดไม่รู้เรื่อง ตอนนี้ตัวเขากำลังทำงานอยู่ ( อย่าไปเชื่อ อีตานี่โกหก )
แล้วรีบวางสายอย่างรวดเร็ว



โวฟกังนายไปแทรกระหว่างเนื้อเรื่องของคนอื่นนี่ทำตัวเรื้อนมาก
แต่พอเนื้อเรื่องหลักของนายเอง หัวใจนายหล่อมาก
สมแล้วที่หล่อเสียของจริง ๆ

วันศุกร์, มีนาคม 27, 2563

แปลเฉพาะกิจ อีเว้นเมษาโกหก คาบเรียนภาษาเกาหลีของนาทา

แปลเฉพาะกิจ
ส่วนหนึ่งของอีเว้นเมษาโกหกของเซิฟเกาหลี

คาบเรียนภาษาเกาหลีของนาทา

เนื่องจากมีคนแคปมาให้ ก็เลยแปลเนื้อเรื่องของท่านทานาได้

ครูคนต่อไปคือ อาจารย์มนุษศาสตร์ ภาษาเกาหลี โวฟกัง ชไนเดอร์
ครูสอนภาษาเกาหลี ที่ส่งตรงจากเยอรมัน ( เอ๊ะยังไง )
โวฟกังบ่นถึงนายจ้าง ทำไมให้คนเยอรมันมาสอนภาษาเกาหลี
สวัสดีนักเรียน ผมคือ โวฟกัง ชไนเดอร์
เมื่อแนะนำตัวเสร็จ โวฟกังเดินออกจากห้องพร้อมพูดว่า

ตอนนี้ผมถูกเลิกจ้างแล้ว
จากนี้ผมจะออกไปเที่ยวทะเลที่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เดี๋ยวนี้
ลาก่อนนักเรียน

( easter egg วันที่ปล่อยเควส เป็นวันเดียวกับที่โวฟกังเข้าเซิฟไทย
พูดง่าย ๆ โวฟกังจะมาเที่ยวไทยนั่นเอง )

เด็ก ๆ รั้งโวฟกังเอาไว้ บอกอย่าเพิ่งไป
นาทาทักว่า อย่างน้อยนายเป็นคนเยอรมัน น่าจะสอนภาษาเยอรมันได้สิ
โวฟกังบอกว่าใช่ สิ่งที่ผมควรสอนคือภาษาเยอรมัน ไม่ใช่ภาษาเกาหลี
แต่ทางโรงเรียนให้ผมมาสอนภาษาเกาหลี
จะให้เด็ก ๆ มาสอนภาษาเกาหลีให้ครูก็กะไรอยู่
เอาอย่างนี้แล้วกัน

เริ่มเรียนวิชาภาษาเกาหลีสำเนียงเยอรมันในคาบภาษาเกาหลีได้

เอาล่ะ นักเรียนทุก ๆ คน เริ่มออกเสียงภาษาเกาหลี
สำเนียงเยอรมันได้ พูดตามครูนะ

" ขอบคุณจริง ๆ "

ด้วยสำเนียงภาษาเกาหลีลิ้นเปลี้ยของโวฟกัง สิ่งที่นักเรียนนาทาได้ยินคือ

" ชอบ - คุณ - จริง - จริง "

นาทาแสดงสีหน้าเขิน

นาทา : ขะ..ขอ ขอ

ขอหวดแกสักเปรี้ยงนึง

โวฟกัง : เอ๊ะ เป็นอย่างนี้ได้อย่างไร

นาทาคว้ากรูข่าคู่ใจไล่ฟาดโวฟกังทันที

ป.ล. แปลงมุกบางส่วนเป็นภาษาไทย เพื่อให้คนไทยเข้าใจง่าย ๆ
หมั่นไส้สำเนียงลิ้นเปลี้ยของโวฟกังจริง ๆ

โรงเรียนนี้จะไปรอดไหมเนี่ย

ต้นฉบับ


วันพฤหัสบดี, มีนาคม 12, 2563

[Closers TH] เซิฟเวอร์ผู้ป่วยติดเตียงโดนลากไปกระทืบกลางแยกราชประสงค์

เซิฟเวอร์ไทยตอนนี้ สภาพเหมือนผู้ป่วยติดเตียงที่โดนลากไปกระทืบกลางแยกราชประสงค์

ไม่ต้องเหนียมอาย บอกชาวบ้านชาวช่องไปเลยกว่า " เซิฟเวอร์ไทยไม่มีวันขายแฟชั่นได้ตลอดกาล "

ให้โอกาสเซิฟเวอร์ไทยมา 6 เดือนแล้ว
ตั้งแต่เซิฟเวอร์เปิดวันที่ 5 กันยายน 2562
ณ ปัจจุบันที่เขียนบทความนี้ วันที่ 12 มีนาคม 2563 ระยะเวลา 189 วันนับจากเปิดเซิฟเวอร์

ระยะเวลาประมาณครึ่งปี น่าจะปรับปรุงจุดที่มีปัญหา แต่ก็มิได้นำพา
ส่งเรื่องไปเหมือนคุยกับกำแพง แค่เห็นระบบเซิฟเวอร์ไทยก็
เมื่อคำนวนความเป็นไปได้แล้ว ผลคือ ไร้อนาคต

ปัญหาใหญ่ของเซิฟเวอร์ไทย ที่เสมือนผู้ป่วยติดเตียง คือ
" เซิฟเวอร์ไทยขายไอเทมประเภทคอสตูมเสื้อผ้าไม่ได้ และ ไม่มีวันขายได้ตลอดกาล "

จากนั้นปัญหาอย่างที่ 2 เปรียบดั่ง โดนลากไปกระทืบกลางแยกราชประสงค์ คือ
ไอเทมคอสตูมตัวละครที่มาใหม่ ๆ ยัดลงกาชาหมด

เมื่อนักรบต้องการอาวุธ แต่ไม่มีคอสตูมอาวุธขายถาวรในช้อป

นาทาเข้าเซิฟเวอร์ไทยวันที่ 24 กันยายน 2562
ณ ปัจจุบันที่เขียนบทความนี้ วันที่ 12 มีนาคม 2563 ระยะเวลา 170 วัน
คิดเป็น 46.58% ของช่วงระยะเวลา 365 วัน


และ

ภาพหน้าจอเกมวันที่ 10 มีนาคม 2563


ระยะเวลา 170 วัน ตั้งแต่ตัวละครเข้าเกม พวกคุณไม่มีแฟชั่นอาวุธถาวรขายในร้านเลย
มีแต่ที่ปิดแฟอาวุธ เพียง 1 ชิ้นเท่านั้น ซึ่งมันเอาไปอัพเกรด 3 ดาวไม่ได้

หัวเราะมิได้ ร่ำไห้มิออก
ผู้เล่นจะไปหาคอสตูมอาวุธมาเพิ่มดามเมจ หรือ ทำเซตแรร์ ก็ในเมื่อที่ร้านมันไม่มีขายสักชิ้นเดียว
ระบบของเซิฟเวอร์ก็เป็น ขายไอเทมประเภทคอสตูมเสื้อผ้าไม่ได้ และ ไม่มีวันขายได้ตลอดกาล

หันมาดูทีมแกะดำ ผู้เล่นสามารถใช้เงินบาทแก้ปัญหาได้
อยากได้คอสตูมอาวุธใช่ไหม กดซื้อจากในร้านสิ เงิน 79 บาท แก้ปัญหานี้ได้
เอาคอสตูมอาวุธไปอัพเกรด ทำเซตแรร์ได้ง่ายดาย

ในรูปกด clear all


เซิฟเวอร์ไทยตอนนี้ ตัวละครตั้งแต่ นาทา, เลเวีย, ฮาร์ปี้, ทีน่า, ไวโอเล็ท
ไม่เชื่อคุณเข้าไปดูในช้อปได้เลย ไม่มีขายถาวรแยกชิ้น แม้แต่ชิ้นเดียว

คุณเริ่มเห็นปัญหานี้หรือยัง " เมื่อนักรบต้องการอาวุธ แต่ไม่มีคอสตูมอาวุธขายถาวรในช้อป "
รวยอย่างเดียวซื้อไม่ได้ ต้องมีคนขายด้วย แต่นี่ไม่มีคนขายทั้งตลาดในเกมและแคชช้อป

ทางออกของผู้เล่นไทยอยู่ที่ไหน ? ถ้าตอบว่าสนามบินให้คะแนนติดลบ
Naddic Games มาเปิดเซิฟเวอร์ไทยโดยตรงจริงใช่ไหม ทำไมไม่คำนวนเรื่องนี้

คอสตูมหลาย ๆ ชุดในเซิฟเกาหลี เช่นชุดโกธิค A และ D ยัดลงกาชา
ส่วน B และ C ขายถาวรในร้านแคชช้อป ทั้งแบบแยกชิ้นและยกแพค
แต่เซิฟไทย ชุดที่ควรขายถาวรในช้อปสำหรับตัวละครอื่น ๆ ยัดลงกาชาตู้ซักผ้าหมด
ทั้งโจรสลัด, กี่เพ้า, เมด A B, และล่าสุด ชุดพยาบาลคนไข้ ของที่ควรขายถาวรในช้อป
ยัดลงกาชาหมด
เมื่อตู้กาชามีวันหมดระยะเวลา คำถามคือ ผู้เล่นจะหาคอสตูมอาวุธง่าย ๆ จากไหน
ถ้าไม่กดซื้อจากในช้อป หรือ ซื้อจากผู้เล่นอื่น


ตู้สสาร ก็จำกัดเวลาขาย
ค่าหมุนครั้งละ 6 บาท ค่าดึงที่ไม่รู้เองว่าจะดึงได้ไหม



ถ้าคุณหวังน้ำบ่อหน้า รอกาชาตู้ซักผ้าอื่น ๆ บอกเลยว่า
ตั้งแต่ปี 2018 จนถึงปัจจุบัน เซิฟเกาหลีไม่มีกาชาคอสตูมอาวุธสำหรับทุกตัวละคร

ณ เวลานั้นนาดิกมันลดต้นทุนแน่นอน
เพราะชุดแฟชั่น ออกแบบแค่ 2 แบบ ก็ใช้ได้สำหรับตัวละครชายหญิง
แต่ถ้าออกแบบแฟชั่นอาวุธเพิ่ม ต้องออกแบบให้แตกต่างกัน 15 ตัวละคร

20 กันยายน 2018 เป็นวันสุดท้ายที่นาดิกปล่อยคอสตูมพร้อมอาวุธครบทุกตัวละครที่มีให้เล่นช่วงเวลานั้น คือชุด คาวบอย Lone Ranger 론레인저


ชุดอื่น ๆ หลังจากนั้น นาดิกไม่เคยปล่อยคอสตูมอาวุธลงกาชาอีกเลย
ถ้าไม่นับชุดเมดที่ทำชุดย้อนหลังหากินทุกตัวละคร
รายชื่อชุดกาชาที่อัพเดตหลังจากเซตคาวบอย สำหรับหลายตัวละคร

10 ตุลาคม 2018

ชุด กัปตัน 강철의기동함장 แต่เดิมเป็นชุดเฉพาะโซม่า แต่ทำย้อนหลังให้ตัวละครหญิงทุกตัว
แต่มีแค่โซม่าคนเดียวเท่านั้นที่มีคอสตูมอาวุธ


24 ตุลาคม 2018
ชุด ฮาโลวีนไนท์ 할로윈나이트 ไม่มีคอสตูมอาวุธ

7 พฤศจิกายน 2018
ชุดสูทขาว 화이트수트 ไม่มีคอสตูมอาวุธ

29 พฤศจิกายน 2018
ชุดซานต้า 템테이션산타 ไม่มีคอสตูมอาวุธ

26 ธันวาคม 2018
ชุดไดเมนชั่น 디멘션 노커 ไม่มีคอสตูมอาวุธ


9 มกราคม 2019
ชุด Snow Princess 설원의프린세스 ไม่มีคอสตูมอาวุธ ยกเว้นลูน่า
เพราะแต่เดิม ชุดนี้เป็นชุดเฉพาะของลูน่าเท่านั้น ตอนที่ลูน่าเข้าเกมครั้งแรก
แต่นาดิกแถ ทำชุดย้อนหลังให้ตัวละครหญิงขนาดเล็ก
แต่ไม่มีคอสตูมอาวุธเหมือนลูน่า



30 มกราคม 2019
ชุด Half & Half 하프 앤 하프 ที่เซิฟไทยแปลเถื่อนเป็นทูโทน
ไม่มีคอสตูมอาวุธ

14 มีนาคม 2019
ชุดนักเรียนชินกังฤดูใบไม้ผลิ 신강고 스쿨룩 춘추복 ไม่มีคอสตูมอาวุธ

28 มีนาคม 2019
ชุด wind breaker 윈드브레이커 ไม่มีคอสตูมอาวุธ



11 เมษายน 2019
ชุดสายลับ UNion secret service 유니온시크릿서비스 ไม่มีคอสตูมอาวุธ


25 เมษายน 2019
ชุดนอน 나른한 오전의 와이셔츠 ไม่มีคอสตูมอาวุธ


15 พฤษภาคม 2019
ชุด Ground Division 그라운드 디비전 ไม่มีคอสตูมอาวุธ


30 พฤษภาคม 2019
ชุดพละ โรงเรียนชินกัง 신강고 체육복 ไม่มีคอสตูมอาวุธ


13 มิถุนายน 2019
ชุดแม่ชี midnight crusader 미드나잇 크루세이더 ไม่มีคอสตูมอาวุธ

11 กรกฎาคม 2019
ชุดว่ายน้ำปี 2019 เป็นธรรมเนียมทุก ๆ ปีที่ชุดว่ายน้ำไม่มีคอสตูมอาวุธ
แต่คอสตูมอาวุธแจกฟรีจากกิจกรรมในเกมแทน

24 กรกฎาคม 2019
ชุดคลุมท้อง สัญญานิรันดร์ 영원한 언약 ไม่มีคอสตูมอาวุธ

1 สิงหาคม 2019
ชุดโลลิป็อบทวิส 롤리팝 트위스트 ถึงภาพจะถืออาวุธ ไม่มีคอสตูมอาวุธ ( เพื่ออะไรก็ไม่รู้ )


8 สิงหาคม 2019
ชุดอินวอนเดอร์แลน 인 원더랜드 ไม่มีคอสตูมอาวุธ
ถ้าอ่านมาถึงตรงนี้แล้วอยากบอกว่า ออกแบบชุดสวย ๆ มากมายแต่ดันไม่มีคอสตูมอาวุธที่เข้ากับชุด


10 กันยายน 2019
ชุดผู้คุม imperial guard 임페리얼 가드 ไม่มีคอสตูมอาวุธ

25 กันยายน 2019
ชุดบ๋อย service master 서빙 마스터 ไม่มีคอสตูมอาวุธ



10 ตุลาคม 2019
ชุดจิ้งจกโยโฮ 신서울 요호 ไม่มีคอสตูมอาวุธ


28 พฤศจิกายน 2019
ชุด Urban 어반 싸울아비 ไม่มีคอสตูมอาวุธ
แต่รูปภาพถืออาวุธทุกคน เพื่อการโฆษณาให้ดูเท่ ๆ เท่านั้น


7 มกราคม 2020
ชุดแว้น flag 체크 플래그 ไม่มีคอสตูมอาวุธ
12 มีนาคม 2020
ชุดเจิ้งเหอ โรแมนซ์ 창해의 로망스 ไม่มีคอสตูมอาวุธ

http://closers.nexon.com/events/2020/03/12/Costume.aspx

ตั้งแต่วันที่ 28 กันยายน 2018 จนกระทั่ง 12 มีนาคม 2020
ระยะเวลา 1 ปี 5 เดือน 13 วัน ที่นาดิกไม่ได้ทำกาชาชุดคอสตูมอาวุธใหม่
สำหรับทุกตัวละครที่เล่นได้

เมื่อไรที่เซิฟไทยเร่งแพทจนกาชาทันเซิฟเกาหลี แต่ตัวละครไม่มีอาวุธขายถาวรในร้าน
และกาชาก็ไม่มีคอสตูมอาวุธเช่นกัน ตอนนั้นเซิฟไทยไร้อนาคตแน่นอน

เมื่อเทียบกับเซิฟเวอร์เกาหลี

ผู้เล่นใหม่สามารถทำแรร์เมื่อไรก็ได้ เพราะมีอาวุธขายถาวรในร้าน
พวกเขาสามารถใช้เงินจริง แก้ปัญหานี้ได้
แต่เซิฟเวอร์ไทยทำแบบนั้นไม่ได้ คนที่มาเล่นทีหลังไม่มีทางใช้เงินแก้ปัญหา
เพื่อตามคนที่เล่นมาก่อนหน้านี้ได้ ต่อให้เติมเงินแสนบาท
ถ้าเซิฟเวอร์ไทยไม่มีคอสตูมอาวุธขายถาวรในช้อป ผู้เล่นจะหาซื้ออาวุธมาทำชุดแรร์จากที่ไหน

คำถามถึงทีมงาน


ผู้เล่นจะหาซื้อคอสตูมอาวุธจากที่ไหน ถ้าไม่มีอาวุธขายแยกถาวรเหมือนเซิฟเกาหลี
แล้วผู้เล่นจะทำชุดแรร์ได้อย่างไร ถ้าไม่มีอาวุธขาย




วันศุกร์, มกราคม 10, 2563

[클로저스] สปอยเนื้อเรื่อง ตัวละคร มิเร PART V หันปืนเข้าหาท้องเธอ

[클로저스] สปอยเนื้อเรื่อง ตัวละคร มิเร PART V

เนื้อเรื่องส่วนที่ 5 ซึ่งเป็นตอนจบของซีซั่น 3

หันปืนเข้าหาท้องเธอ




เมื่อกลุ่ม มินซูฮยอน, อ่างเก็บน้ำ ( จอซูจี ), มิเร อนาคตใหม่ เดินทางถึงเมืองปูซาน
เพราะมีรายงานว่า พบเห็น ไซฟริด อยู่เหนือน่านฟ้าเมืองปูซาน

แคโรลีนรายงานอาการป่วยของคิมยูจองให้ลีซิลบิ
จากเนื้อเรื่องที่ผ่านมา ปรสิตกินสมอง มาสเทอมา รุ่นแรก ตายได้ด้วยพลังไฟฟ้า
ลีซิลบิ ต้องควบคุมพลังไฟฟ้า 70 มิลลิโวลต์ เพื่อซอตมันให้ตาย
แต่ถ้าพลาดไปนิดเดียว ร่างโฮสต์อาจตายได้
ทีมแกะดำเดินทางไปที่เยอรมัน เพื่อดูอาการคิมยูจอง

กลุ่มเพื่อนมิเร รู้จักโคลสเซอร์มืออาชีพทีมแรกคือ ทีมแกะดำ

แว่นโฉดมินซูฮยอน วิตกอย่างมากเพราะตอนที่เขาอยู่เยอรมัน เขาติดต่อ อาโออิไม่ได้เลยสักครั้ง
แต่เพราะไม่ถูกกับพี่ชายที่เป็นผู้ว่าเมืองปูซาน มินซูฮยอนไม่อยากไปติดต่อหาพี่ชายโดยตรง

ระหว่างทางที่กลุ่มเพื่อนมิเรเที่ยวเมืองปูซาน พวกเขาเห็นสาวใช้กำลังต่อสู้กับคนในชุดเกราะ
มินซูฮยอนทักว่า นั่นหน่วยตำรวจพิเศษของปูซานทำไมถึงสู้กับอาโออิ
อาโออิ บอกให้พลเมืองหนีให้ไกลที่สุด เพราะ ที่นี่มันอันตราย
มิเรบอกว่า ดูท่าทางคุณจะตกอยู่ในอันตรายมากกว่า มิเรรีบเข้าไปช่วยอาโออิ



หลังจบการต่อสู้ มินซูฮยอนแนะนำให้อาโออิรู้จักกับ กลุ่มเพื่อนมิเร และเหตุการณ์ที่ผ่านมา
มินซูฮยอนบอกว่าอาโออินั้นถึงจะเป็นคนรับใช้ แต่มันไม่ใช่
อาโออิ เสมือนคนในครอบครัวของเขา

จากนั้นอาโออิอธิบายเรื่อง ปรสิตกินสมองมาสเทอมา
และความวุ่นวายในเมืองปูซานให้มินซูฮยอนฟัง

มินซูฮยอนเศร้าใจ ตำรวจหน่วยพิเศษที่เคยคุ้นหน้าคุ้นตา
ใกล้ชิดราวกับญาติผู้ใหญ่เสียชีวิตเกือบทั้งหมด
RIP หน่วยตำรวจพิเศษ ซึ่งโดนปรสิตกินสมองตายเกือบยกหน่วย

อาโออิบอกว่า สาเหตุที่นายน้อยติดต่อดิฉันไม่ได้ เพราะ ดิฉันถูกจับโยนลงทะเล

ก่อนที่นายน้อยจะจิตตกไปมากกว่านี้ อาโออิ ปล่อยมุกหน้าตายออกมาว่า
ไม่ได้เห็นนายน้อยแปปเดียว นายน้อยเติบโตมากขึ้นเลยนะคะ
พาผู้หญิงกลับมาบ้านเกิดทีเดียว 2 คน
แล้วออกเดตกับผู้หญิง 2 คน พร้อมกันอีก


มินซูฮยอนเขินจัด รีบบอกว่า ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดนะคร้าบบบบบบบบบ



ช่วงนี้เป็นเนื้อเรื่องสบาย ๆ เพราะมีเวลาว่างไม่ต้องทำงานหาเงินแล้ว
อ่างเก็บน้ำชวนมิเร เที่ยวเล่นในเมืองปูซาน อ่างเก็บน้ำตื่นเต้นกับแสงสีในเมือง
เธออยากจะขอให้มินซูฮยอน ช่วยให้เธอเช่าพื้นที่สักแห่งในเมือง
แล้วเปิดเป็นห้องเสื้อ แฟชั่น ตามความฝันของเธอที่อยากเป็นดีไซน์เนอร์

อ่างเก็บน้ำอยากออกจากเกาะขยะโดยตลอด เธอรู้เรื่องโลกภายนอกจากขยะที่ถูกทิ้งมาในเกาะ
แน่นอนว่า อ่างเก็บน้ำหลอกให้มิเรทำอะไรเปิ่น ๆ ตลก ๆ ในเมืองเสมอ
เช่น โบกมือกล่าวทักทายกล้องวงจรปิด

ขณะที่ทั้งคู่เที่ยวห้างสรรพสินค้าชื่อดัง ปิศาจต่างมิติขนาดยักษ์กระโดดขึ้นบนลานดาดฟ้า
ตรงนี้มีมุกตลกเล็กน้อย " นี่มันแมงป่องยักษ์ "
ปิศาจต่างมิติ ไม่ใช่ " ข้าเป็นแมงมุมต่างหาก "

มิเรรับมือกับแมงมุมยักษ์ เพื่อซื้อเวลาให้ชาวเมืองหนีไป
ทว่าแมงมุมยักษ์ก็พ่นพิษกระจายไปทั่ว เมื่อใครสัมผัสโดนก็ละลายทันที

RIP ชาวเมืองที่โดนแมงมุมกิน
( เป็นตัวประกอบในเกมนี้ ช่างโชคร้ายเสียจริง )



มิเรรับมือกับแมงมุมยักษ์ แต่ดูท่าจะไม่ไหว
( เนื้อเรื่องที่ผ่านมา มิเรโดนซัดกระเด็นตลอด น่าสงสารจริง ๆ )

แล้วฮีโร่ของเมืองปูซานก็โผล่ขึ้นมา สาวเลือดร้อนแห่งเมืองปูซาน
เจ๊มีซุกเอาท่อแปปฟาดหัวแมงมุมทีเดียว มันก็หนีไป



มินซูฮยอนฟื้นคืนมาที่โรงพยาบาล คนแรกที่เขาเห็นคือพี่ชายมินซูโฮมาเฝ้าไข้
อาโออิบอกว่า เธอเล่าของของแว่นโฉดมินซูฮยอนทั้งหมด ให้นายท่านรู้แล้ว
มินซูฮยอนวิตกเล็กน้อย เพราะ พี่ชายของเขาเกลียดโคลสเซอร์และยูเนี่ยนเข้าไส้
ทว่า พี่ชายเปลี่ยนไป เขามอบอำนาจให้น้องชาย สามารถปฏิบัติการในเมือง
ในฐานะผู้ดูแลโคลสเซอร์อย่างถูกต้อง
เขาเชื่อมั่นว่าน้องชายของเขาจะช่วยชาวเมืองได้
มินซูฮยอนถึงกับเหวอ พี่ชายเขาไปกินอะไรผิดสำแดงใช่ไหม ถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้

ปฏิบัติการตามล่าแมงมุมยักษ์เริ่มขึ้น



อ่างเก็บน้ำ จอซูจี ผู้โชคร้าย โดนจุนวูฉีดปรสิตกินสมองมาสเทอมา เข้าร่างกาย
อ่างเก็บน้ำปฏิเสธการรักษา แต่ก็ถูกบังคับให้นอนโรงพยาบาล

เหตุการณ์ที่สะพานเชื่อมเกาะ พบเห็นจุนวูกับไซฟริด
แต่ยังไม่ทันที่จะสู้กัน แมงมุมยักษ์กระโดดโจมตีไซฟริด
จุนวูหายตัวไประหว่างความวุ่นวายนี้



ฉากตรงหน้าคือ ปิศาจต่างมิติทั้งสองตัวสู้กัน
แมงมุมยักษ์แนะนำตัวเองว่าเป็นเจ้าของเกาะขยะที่แท้จริง

ไซฟริดโวยวายว่า แมงน่าเกลียดนี้แข็งแกร่งจนรับมือไม่ไหวแล้ว
เกิดเหตุไม่คาดคิด เมื่อแมงมุมยักษ์จ้วงท้องไซฟริดลากเครื่องในออกมากินทั้งเป็น
ไซฟริดกรีดร้องด้วยความทรมาน ท่านพ่อ! ช่วยข้าด้วย ท่านพ่อ ช่วยข้าด้วย!
ห้องไห้หาพ่อเธอหรือ เห็นเธอตะโกนหาพ่อ

แมงมุมยักษ์หัวเราะด้วยความสะใจ
ในที่สุดข้าก็ได้กินแล้ว, ข้าได้กินลูกของราชาแมลงวันแล้ว, ข้าได้สุดยอดสารอาหารแล้ว
จากนั้นแมงมุมยักษ์ลากตัวไซฟริดหายไป

ทัพแมงมุมยักษ์ออกมา 8 ตัว คนแปลก็ไม่แน่ใจเหมือนกันว่านี่มันบักหรือการกวนประสาทของนาดิกกันแน่
เพราะทั้ง 8 ตัวใช้สกิลเจาะอมตะพร้อมกัน กด F5 ชุบชีวิตรัว ๆ
แถม effect สกิลก็ทำเฟรมเรทตก + กระตุก + แลค



เจาะอมตะพร้อมกัน 8 ตัว ใครเห็นก็ว่าตาย จะหนียังไงวะเนี่ย



ณ โกดัง แมงมุมยักษ์เอ่ยว่า ข้าจะล้างแค้น ราชาแมลงวัน
มันยึดทั้งขุมกำลัง อาณาจักรของข้า ตอนนี้ข้าได้กินลูก ๆ ของมันแล้ว
ข้าต้องการร่างกายที่แข็งแกร่งกว่านี้ เพื่อที่จะล้างแค้นมัน
จุนวูสนทาบางอย่างกับแมงมุมยักษ์ซึ่งเป็นเจ้าของเกาะ แล้วจากไป

ณ มุมมืดของเมืองปูซาน กล้องวงจรปิดจับภาพได้
ไซฟริดซึ่งบาดเจ็บสาหัสนอนกองอยู่หน้าจุนวู



ไซฟริด โวยวายว่า
เมเนเจอร์ ร่างของข้าโดนแยกเป็นส่วน ๆ
จุนวู : .....
เมเนเจอร์ แมลงน่าเกลียดนั่น ล้อชื่อพ่อของข้า ทำให้ชื่อของท่านพ่อเสื่อมเสีย
จุนวู : .....
เมเนเจอร์ บาดแผลของข้าไม่ฟื้นตัว เพราะพิษนั่น
จุนวู : .....
เมเนเจอร์ไม่ได้ตอบข้าเลย
จุนวู : .....
เมเนเจอร์ ถอนตัวออกไป
เมเนเจอร์ ถอนตัวออกไป
จุนวู : .....

จุนวู หัวเราะหึหึ พูดน้ำเสียงนิ่ม ๆ ว่าไม่ไหวแล้วโว้ย

จากนั้นก็ชักปืนที่มีกระสุนเจาะผ่านพลังวัฏภาคยิงเข้าที่แผลตรงหน้าท้องของไซฟริด ปัง!

ไซฟริด อ๊ากกกกกก
จุนวู : ลัทธิของเรา รับใช้ปิศาจต่างมิติผู้ไม่ได้รับผลกระทบจากพลังกดดันจากต่างมิติ
จุนวูชักปืนยิงไซฟริด อีกหนึ่งนัด ปัง!

จุนวู : วันหนึ่ง ผมหวังว่าจะอัญเชิญพระเจ้าที่แท้จริง มา ณ ดินแดนนี้
จุนวูชักปืนยิงไซฟริด อีกหนึ่งนัด ปัง!

จุนวู : ฉะนั้น ผมให้เธอเป็นพระเจ้าไม่ได้
จุนวูชักปืนยิงไซฟริด อีกหนึ่งนัด ปัง!

ไซฟริด เมเนเจอร์ ทำไมทำแบบนี้ ข้าเจ็บ ข้าเจ็บบบบบบ

จุนวู : หนวกหู อย่ามาเรียกชื่อผมด้วยปากเน่า ๆ นั่น
ใช่แล้ว ผมนับถือพระเจ้าแค่องค์เดียวเท่านั้น ไม่ใช่อีหนอนพยาธินี่
ครั้งหนึ่งผมเคยโง่ที่สร้างวัตถุมงคลแห่งศรัทธา โดยลืมความเศร้าโศกนั่น
ตอนนี้ผมจะทำตามความประสงค์เดียวเท่านั้น

ไซฟริด : เมเนอเจอร์ อย่าทำแบบนั้น พวกเราเคยมีความสุขด้วยกัน คุณก็สนุกไม่ใช่เหรอ

จุนวู : ใช่สิ, ฟังให้ดีนะ ผมไม่อยากได้ยินเสียงแกอีกครั้ง
จุนวูชักปืนยิงไซฟริด อีกสี่นัด ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!
ไซฟริดกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

จุนวู : ถ้าฉันยิงแกด้วยกระสุนเจาะเกราะ แกคงเจ็บมากกว่านี้ เอางี้แล้วกัน
จุนวูนำปากกระบอกปืนร้อน ๆ แนบเข้าที่แผลหน้าท้องของไซฟริด
ไซฟริดร้องไห้เสียสติ พูดแต่คำว่า ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ

จุนวู : ไม่ต้องกลัวหรอกนะ ผมไม่ฆ่าเธอหรอก
แต่ถ้าเธอเปิดปากพูดออกมา เธอเจอสิ่งที่น่ากลัวกว่านี้
ยามที่เธอหุบปาก ดูน่ารักจริง ๆ

ไซฟริดร้องไห้เสียสติ ร้องแต่คำว่า ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ ขอโทษค่ะ
แล้วจุนวูก็ลากตัวไซฟริดหายไป

( ฉากนี้จุนวูพูดจาสุภาพสลับกับหยาบคายนิดหน่อย )



กลุ่มเพื่อนมิเร สงสัยว่าทำไมจุนวูถึงได้ทำแบบนี้ ทำไมจุนวูต้องยิงไซฟริดด้วย
ก่อนที่จะสืบสวนเรื่องนี้ โอเซลิน รายงานว่าพบรังของแมงมุมยักษ์เจ้าของเกาะขยะ
ในนั้นเต็มไปด้วยไข่ของแมงมุมยักษ์

มิเรล่อแมงมุมยักษ์ออกมาจากรัง สู้ถ่วงเวลาไว้
อ่างเก็บน้ำฉวยโอกาสเมื่อไม่มีใครเฝ้ารัง เผาทำลายไข่แมงมุมทั้งหมด
เธอบอกว่า ผู้ว่าอนุญาตให้เธอเผารังได้ เผาเลยพี่น้อง ผมรับผิดชอบเอง

แมงมุมยักษ์โกรธจัด สู้กับมิเร ณ ช่วงเวลาที่มิเรจะพลาดท่านั้นเอง
แสงไฟจากที่ต่าง ๆ ก็ส่องมา ณ แมงมุมยักษ์จนมันขยับไม่ได้



จอซูจีประกาศว่า ว่าแล้วแกต้องแพ้แสง อย่างที่มินซูฮยอนวิเคราะห์เลย
เพราะเหตุการณ์ที่ผ่านมาเจ้าของเกาะซุกตัวอยู่ที่ชั้นใต้ดินของเกาะมาโดยตลอด

แสงไฟจากจากเรือประมง, ประภาคาร, ไฟตัดหมอกของรถยนต์, สปอตไลท์สนามกีฬา
เฮอร์ลิค็อปเตอร์ที่บินอยู่ข้างบนฟ้านั่น แสงไฟจากทุก ๆ ที่ของชาวเมือง
ที่จอซูจีหาแสงไฟมาส่องเยอะขนาดนี้ ตอนที่เธอนอนโรงพยาบาล
เธอมีโอกาสคุยกับชาวเมืองที่บาดเจ็บเพราะแมงมุมยักษ์
ทุก ๆ คนก็อยากจะฆ่ามันทั้งนั้น ด้วยความร่วมมือจากชาวเมือง ทุกคนต่างให้ยืมสปอตไลท์
ทุกคนต่างให้ความร่วมมือทั้งนั้น แต่คงเอารถบรรทุกไปคืนคุณปู่ไม่ได้แล้วล่ะ

จอซูจี ตะโกนว่ามิเรไม่ต้องเป็นห่วงฉัน
เธอขับรถบรรทุกพุ่งเข้าชนแมงมุมยักษ์ จังหวะที่แมงมุมยักษ์ชะงัก
มิเรเผด็จศึก สังหารแมงมุมยักษ์ แล้วก็หมดสติ
ดีมากที่คราวนี้มิเรไม่พูดว่า นี่ตัวฉันกำลังจะตายแล้วงั้นรึ

เมื่อมิเรฟื้นขึ้นมาถามหาจอซูจี ทุก ๆ คนต่าง อ้ำอึ้งไม่พูดเรื่องจอซูจี
จอซูจี เสียชีวิตแล้ว
มิเรร้องไห้ เพราะว่า จอซูจีคือเพื่อนของเธอที่เหลืออยู่
ถึงแม้ว่า จอซูจี จะหลอกเธอให้ทำอะไรเปิ่น ๆ แต่ก็เป็นคนดี
เธอยังไม่ได้ทำอะไรตอบแทนจอซูจีเลย เพราะจอซูจี เป็นคนสอนให้เธอรู้ว่า
ถ้าให้คนอื่นช่วย จะต้องมีสิ่งตอบแทนให้เขา
มิเร ร้องไห้ขณะเรียกหา อ่างเก็บน้ำ จอซูจี

แล้วเนื้อเรื่องเกมก็ตัดจบเท่านี้........

ความเห็นท้ายเรื่อง


ปกติตอนเล่นเกมหรือดูมังงะ
เนื้อเรื่องส่วนใหญ่ที่พบ ฝ่ายพวกเราเองทรยศไปอยู่กับศัตรู
มาคราวนี้ ศัตรูที่เคยตบตีกันทรยศมาอยู่พวกเรา คนเล่น ห้ะ กันเลยทีเดียว

นาดิก : ไงล่ะ อึ้งเลยล่ะสิ
ตัวละครหลัก : เอ่อ.....
คนแปล : ห้ะ!!


ภาพนี้สปอยหมดทุกอย่าง หึหึ

ทำไมจุนวูถึงยิงไซฟริดอย่างไม่เลี้ยงขนาดนั้น เนื้อเรื่องคงไปเฉลยที่ทีมหนูอีกคนหนึ่ง นายสมชาย

จอซูจี ตายรึไม่

เรื่องไม่มีใครรู้ เพราะหลักการของโคลสเซอร์ก็คือ 
ถ้ายังไม่เห็นศพไม่นับว่าตาย 555
ผู้เล่นสังเกตจุดนี้ เมื่อจอซูจีเห็นสภาพของคนที่โดนปรสิตกินสมองกัดกินแล้วรักษาไม่ได้
เธอตัดสินใจสละชีวิตของตัวเอง ขับรถบรรทุกพุ่งชนแมงมุมยักษ์

มุกขำขันจากผู้เล่นโคลสเซอร์
อีเว้นเมษาโกหก ปี 2019 โคลสเซอร์ถูกส่งไปต่างโลกโดยถูกรถบรรทุกชน
แล้วจอซูจีที่ขับรถบรรทุกชนปิศาจต่างมิติ เธอจะถูกส่งไปต่างมิติ ( ต่างโลก ) รึไม่
คงต้องรอดูต่อไป



อาโออิ ยังไม่ตาย

เมดขวัญใจสาย M จากเนื้อเรื่องซีซั่น 3 ของทีมแกะหมานก
ทุกคนต่างเข้าใจแล้วว่าอาโออิ ตายแล้วจากฝีมืออันทัชเอเบิ้ลจับโยนลงทะเล
แต่ทำไมเธอรอดมาได้ เนื้อเรื่องยังไม่เฉลย เพราะมินซูโฮถามว่ารอดมาได้ยังไง
แต่อาโออิเล่นมุกหน้าตายว่า
ไม่ได้เห็นนายน้อยแปปเดียว นายน้อยเติบโตมากขึ้นเลยนะคะ
พาผู้หญิงกลับมาบ้านเกิดทีเดียว 2 คน
แล้วออกเดตกับผู้หญิง 2 คน พร้อมกันอีก




ความขัดแย้งของแมลงวันและแมงมุม

จุนวูที่มีปรสิตกินสมองมาสเทอมาของเบลเซบัฟ
ทว่า ลูกสาวคนโตของพ่อโดนผู้ชายหลอกพาไปให้แมงมุมกินตับแล้ว
ชะตากรรมของไซฟริดจะเป็นเช่นไร แล้วท่านพ่อจะมาช่วยลูกสาวได้รึไม่ รอต่อไป



ลัทธิโพรฟอิเด้น Providence - 프로비던스

จากเมื่อเนื้อเรื่องช่วงก่อน คนเล่นรู้แค่ว่า ลัทธิ​โพรฟอิเด้น คือ กลุ่มที่บูชา​ปิศาจ​ต่างมิติราวกับพระเจ้า​
ตอนนี้ พวกเรารู้เรื่องลัทธินี้มากขึ้นจากคำบอกเล่าของเจ๊ทอง
ลัทธิ​โพรฟอิเด้น เข้าหาคนใหญ่คนโตผู้มีอำนาจทางสังคม แล้วเสนอสิ่งที่เรียกว่า ปาฏิหาริย์
เพราะว่า ยูเนี่ยนควบคุมเรื่องปิศาจต่างมิติเกือบทั้งหมด แล้วสุดยอดเทคโนโลยีอยู่ที่ยูเนี่ยน
แต่กลุ่มลัทธิ​โพรฟอิเด้น ใช้พลังจากปิศาจต่างมิติ ช่วยเหลือรักษา คนใหญ่โต
แม้แต่โรคร้ายที่ไม่มีทางรักษาให้หายได้ ก็ทำให้หายได้
พร้อมแพร่คำสอนให้ลูกหลานกลุ่มคนมีอำนาจ เกลียดยูเนี่ยนไปด้วย
เกิดเป็นพลังเงียบราวกับคลื่นยักษ์ใต้น้ำ

ลัทธิ​โพรฟอิเด้น นับถือพระเจ้าแค่องค์เดียว
ปิศาจต่างมิติที่เป็นพระเจ้ามีแค่เพียงตนเดียวเท่านั้น
แต่ปิศาจต่างมิติตนนั้น เป็นใครก็ไม่รู้


© ลูกนูอยากกินโชตะ All rights reserved |