เนื้อเรื่องซีซั่น 1 คลิก!! คนอะไรวะ งี่เง่าชิบหาย แปลไปด่าไป
ก่อนแปล เราจะตามดูความงี่เง่า + กาว ของเธอกัน
หลังแปล ไอ้เชี่ย นาดิก เอ็งโทรลกู มึงหลอกกู ( ขอหยาบคายนิดนึง )
จุดเริ่มต้นของการโทรล
มารโซม่า 22 ก.พ. 2561
โซม่า คณะสามช่าแห่งความมืดเสียงหวีดร้องของมนุษย์ก้องไกล เริ่มโชว์ได้ ความสนุกสุดสยอง
นาดิกกำลังโทรลคุณ
SA โซม่า 26 เม.ย. 2561
ท่าไม้ตาย 4 ของโซม่า 결전기 전능의 영약
เสียงปกติ เสียงสกิลแปลไทย จะได้ใจความว่า
1. ไปด้วยรอยยิ้ม
2. ซุปเปอร์ ฮีโร่ ไทม์ ( พยายามอ่านให้เป็นภาษาอังกฤษ สำเนียงคนเกาหลี )
3. ในที่สุด ก็รักษาเธอได้แล้ว
เสียงมาร ท่าไม้ตาย 4 결전기 전능의 영약
1. ใครก็ได้ ช่วยหยุดฉันที
2. อันนา ช่วยตอบฉันที
3. แม่จ๋า หนูไม่ใช่คนล้มเหลว
เสียงปีกจอมฟ้า ท่าไม้ตาย 4 결전기 전능의 영약
1. การพิพากษาจะมา
2. นางฟ้าทั้งเจ็ด เป่าแตร
3. ไปสู่แสงสว่าง
สงสัยเสียงมาร ท่าไม้ตาย 4 ของโซม่า ทำไมต้องแม่จ๋า กำลังเล่นมุกเหมือนสกิลอื่น ๆ รึเปล่า
เพราะเสียงมารสกิลลำดับ 4 ก็พูดเป็นเกาหลีว่า สั่งได้ไก่ย่าง
เนื้อเรื่องซีซั่น 3 รัตติกาลแห่งนักล่า
Brace yourself, Naddic are trolling you
เล่าแบบเฉลยประเด็น
ทีมนกฝ่ายเด็ก ๆ ถูกเรียกตัวกลับไปที่ปราสาทในเยอรมัน
โซม่าได้เห็น อลิสตัวตัวเป็น ๆ ก็ตื่นเต้นมาก เพราะปกติคุยกันผ่านหน้าจอ ผ่านอุปกรณ์สื่อสารชื่อ มินิวีล
โดยที่ไม่เคยเห็นตัวจริงเลย ส่วนวิคเตอร์นั่นก็อยู่ที่เยอรมัน โซม่าก็ยังทำตัวเป็นไม้เบื่อไม้เมากับวิคเตอร์
แล้วก็ดีใจที่ได้เจอกับอาจารย์โวฟกังอีกครั้ง
โซม่าได้เห็น อลิสตัวตัวเป็น ๆ ก็ตื่นเต้นมาก เพราะปกติคุยกันผ่านหน้าจอ ผ่านอุปกรณ์สื่อสารชื่อ มินิวีล
โดยที่ไม่เคยเห็นตัวจริงเลย ส่วนวิคเตอร์นั่นก็อยู่ที่เยอรมัน โซม่าก็ยังทำตัวเป็นไม้เบื่อไม้เมากับวิคเตอร์
แล้วก็ดีใจที่ได้เจอกับอาจารย์โวฟกังอีกครั้ง
นี่คือหน้าตาของมินิวีล ที่เห็นเกือบทั้งซีซั่น
โซม่าเข้าไปคุยกับเจ้าหน้าที่ควบคุมคนใหม่ คือ มิคาเอล ฟอน คิสเคอ ประธานยูเนี่ยนสาขาเยอรมัน
โซม่าไม่พอใจ มิคาเอล ก็เพราะตอนที่อยู่ในห้องทดลอง อันนา ไม่เคยยิ้มหรือหัวเราะให้กับเธอเลย
ครั้งสุดท้ายที่เห็น อันนา ยิ้ม นั่นคือเมื่อเธอจากไป มิคาเอลก็ยิ้มอย่างเจ้าเลห์ ก่อนบอกว่า
" ทีมวายฮูเตอร์ โค้ด 42 "
ลูน่าวิ่งเข้ามาโวยวายที่หน้ามินิวีล อยากเห็นน้ำหน้าคนที่ถอด อลิสออกจากเจ้าหน้าที่ควบคุม
โซม่า วิ่งเข้ามาแย้งว่า คนที่เธอโวยวายอยู่ นั่นคือ ประธานยูเนี่ยนสาขาเยอรมัน มิคาเอล ฟอน คิสเคอ
เพราะภารกิจนี้สำคัญมาก ท่านประธานจะลงมาสั่งงานด้วยตัวเอง
ลูน่าก็กระแอมแก้เขินที่เสียมารยาทต่อหน้าท่านประธาน ก่อนที่จะทักว่า โซม่า แปลกไปรึเปล่า
โซม่า ก็ตอบว่า ไม่มีอะไร
โซม่าไม่พอใจ มิคาเอล ก็เพราะตอนที่อยู่ในห้องทดลอง อันนา ไม่เคยยิ้มหรือหัวเราะให้กับเธอเลย
ครั้งสุดท้ายที่เห็น อันนา ยิ้ม นั่นคือเมื่อเธอจากไป มิคาเอลก็ยิ้มอย่างเจ้าเลห์ ก่อนบอกว่า
" ทีมวายฮูเตอร์ โค้ด 42 "
ลูน่าวิ่งเข้ามาโวยวายที่หน้ามินิวีล อยากเห็นน้ำหน้าคนที่ถอด อลิสออกจากเจ้าหน้าที่ควบคุม
โซม่า วิ่งเข้ามาแย้งว่า คนที่เธอโวยวายอยู่ นั่นคือ ประธานยูเนี่ยนสาขาเยอรมัน มิคาเอล ฟอน คิสเคอ
เพราะภารกิจนี้สำคัญมาก ท่านประธานจะลงมาสั่งงานด้วยตัวเอง
ลูน่าก็กระแอมแก้เขินที่เสียมารยาทต่อหน้าท่านประธาน ก่อนที่จะทักว่า โซม่า แปลกไปรึเปล่า
โซม่า ก็ตอบว่า ไม่มีอะไร
เหตุการณ์ของอันนาที่เจอในซีซั่น 1 ทั้งลูน่า และ โซม่า ก็เจอกับอันนา แต่ทว่า เมื่ออยู่ต่อหน้าโซม่า
อันนาไม่เคยยิ้มหรือหัวเราะเลย ต่างจากอันนาที่อยู่ต่อหน้าลูน่า อันนาที่เสียสละปกป้องลูน่า
อันนาไม่เคยยิ้มหรือหัวเราะเลย ต่างจากอันนาที่อยู่ต่อหน้าลูน่า อันนาที่เสียสละปกป้องลูน่า
และรอยยิ้มสุดท้ายของอันนา ที่โซม่า เห็น
สาเหตุที่มิคาเอล ควบคุมลูน่าไม่ได้ เพราะ อันนาในตัวลูน่า ปกป้องลูน่า จากคำสั่งโค้ด
โซม่าและอันนา เพื่อนรักของเธอ
สาเหตุอันนาที่ไม่ยิ้มเลย เป็นเพราะอันนาเก็บงำความเศร้าและความรู้สึกด้านลบในใจของโซม่า
เมื่ออันนาเสียสละตัวเองไปอยู่ในร่างของลูน่า ความเศร้าและความรู้สึกด้านลบนั้น ก็กลับคืนไปยังโซม่า
ฉะนั้น โซม่า จึงร้องไห้เป็นครั้งแรกหลังจากที่อันนาจากไป
โซม่าและอันนา เพื่อนรักของเธอ
สาเหตุอันนาที่ไม่ยิ้มเลย เป็นเพราะอันนาเก็บงำความเศร้าและความรู้สึกด้านลบในใจของโซม่า
เมื่ออันนาเสียสละตัวเองไปอยู่ในร่างของลูน่า ความเศร้าและความรู้สึกด้านลบนั้น ก็กลับคืนไปยังโซม่า
ฉะนั้น โซม่า จึงร้องไห้เป็นครั้งแรกหลังจากที่อันนาจากไป
โค้ด 42 คือ...
ถ้า โค้ด 78 คือหยุดบุคคลิกภาพดั้งเดิมทั้งหมด แล้วกลายเป็นเครื่องจักรสังหาร
โค้ด 42 ก็คือ โหมดเตรียมพร้อม จะทำงานเป็นเครื่องจักรสังหาร ก็ต่อเมื่อเกิดเหตุการณ์ครบเงื่อนไขคำสั่ง
โซม่าบุคคลิกภาพดังยังคงอยู่ แต่จะไม่สามารถพูด หรือ ทำในสิ่งที่คิด ถ้ามันไปขัดกับคำสั่งสูงสุด
สาเหตุที่ใช้ โค้ด 42 ก็เพราะอยากให้โซม่าคงบุคคลิกเดิมเอาไว้ สมาชิกในทีมจะได้ไม่กล้าลงมือกับโซม่า
ถ้าเปลี่ยนเป็นโค้ด 78 ที่บุคคลิกเปลี่ยนไปหมด สมาชิกทีมจะสงสัยเร็วขึ้น และหาทางหยุดโค้ด
โซม่าเริ่มสังเกตตัวเองว่า ไม่สามารถพูดหรือทำบางอย่าง ตามที่ต้องการได้
โซม่า พูดจาว่าร้ายใส่ ลูน่า ทั้งที่ความเป็นจริง เธอไม่ได้คิดอย่างนั้น โซม่าเจ็บปวดมาก
คำสั่งของท่านประธานก็คือ ให้ฆ่าเทรนเนอร์ โวฟกังรู้เรื่องนี้ เลยเนียนไปสู้กับเทรนเนอร์ก่อน
เมื่อคุยกับท่านประทาน โซม่า จับเคล็ดได้ว่า
เธอจะควบคุมร่างหลักได้ตามต้องการ ถ้าสิ่งนั้นมันไม่ไปขัดขวางแผนการของประธาน
โซม่าพยายามใบ้ให้สมาชิกในทีม ให้รู้เรื่องนี้ ทั้งแกล้งเป็น โดนบุคคลิก โค้ด 78 ควบคุมตอนคุยกับลูน่า
เรื่อง ที่ลูน่า ชอบกาแฟใส่น้ำตาล แต่โซม่าไม่ชอบกาแฟ
เจอรี่นักวิจัยของทีมสังเกตว่า เธอไม่ใช่ โซม่า เธอเป็นใครกันแน่
และแล้ว โซม่า ร่างโค้ด 78 ก็โจมตีเจอร์รี่จนบาดเจ็บสาหัส โซม่ารีบถ่ายเลือดตัวเองช่วยเจอร์รี่
ก่อนที่จะหนีไป
โซม่าเจอกับวิคเตอร์ ถึงได้รู้ว่า ระบบ โค้ด 42 นั่นมีช่องโหว่อยู่
โซม่า สามารถพูดและคิดได้ตามที่ตัวเองต้องการ เมื่ออยู่ต่อหน้าเหล่าปิศาจต่างมิติเท่านั้น
แต่กับวิคเตอร์ ที่เป็นหมาของที่นี่ คงทำอะไรไม่ได้มากนัก โซม่านึกถึงคนหนึ่ง
โคลสเซอร์ที่เป็นปิศาจต่างมิติ จากทีมหมา
จากมุมของทีมหมายกเว้น เลเวีย
จะเห็นว่าเลเวียโดนโซม่าลักพาตัวไปด้วยสาเหตุอะไรบางอย่าง
กลุ่มทีมหมาบุกปราสาทอีกครั้ง โซม่ารีบพุ่งออกมาแยกเลเวียออกจากกลุ่ม
และลักพาตัวเลเวียไป ก่อนจะเล่าเรื่องโค้ดให้เลเวียฟัง และขอความช่วยเหลือ
จากนั้นสมาชิกทีมหมา จะมาช่วยเลเวียกลับไป
RIP เลเวีย
ความหลังของ
โซม่ากลับไปคุยกับท่านประธาน มิคาเอล ตอนนี้ลูน่า กลายเป็นคนขัดขวางแผนการณ์
ท่านประธานกำลังปลดล็อกอะไรบางอย่างในใจ
โซม่ากำลังคุยกันเองในหัว
- โซม่าดั้งเดิม อักษรสีขาว
- โซม่าหลุดโลก อักษรสีแดง
- โซม่าโค้ด 78 อักษรสีเขียว
ย้อนกลับไปที่ห้องวิจัย เสมือนเป็นโรงเรียนของมนุษย์เทียม
นักวิทยาศาสตร์คนหนึ่ง เปรียบเหมือนแม่ของเด็กทุก ๆ คนที่นั่น
Mary Shelley Bridgestone, แมรี่ แชลเลย์ บริดจ์สโตน
แมรี่ คือนักวิทยาศาสตร์ที่โซม่า เรียกว่า แม่ ผลการทดลองในห้องวิจัยนั้น
พลังของโซม่า ใช้อะไรในการต่อสู้ไม่ได้เลย นอกจากรักษาคน ในขณะที่ลูน่านั่นเหนือกว่าทุกอย่าง
แมรี่ลงความเห็นว่า โซม่า คือสิ่งของที่ล้มเหลว
แมรี่ลงโทษโซม่า ด้วยการ
" ตัดนิ้วของโซม่าทิ้งหมดทุกนิ้ว "
พอแปลสรุปมาถึงบรรทัดนี้ ผมร้อง เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อีชิบหายยยยยยยยยยยยยยยย ( ขออนุญาตหยาบ เพราะโดนโทรลมานับเดือน )
ย้อนกลับไปที่ข้างบนอีกครั้ง เสียงมารท่าไม้ตาย 4 ของโซม่า
" แม่จ๋า หนูไม่ใช่คนล้มเหลว "
นาดิก มึงเล่นกูแล้วไง คำพูดของสกิลนี้ ใบ้เรื่องของโซม่า มาโดยตลอด
ที่แปลมาตลอด ก็คือ โซม่าเวอร์ชั่นหลุดโลก
พลังของเธอก็คือรักษามนุษย์ ส่วนทอนฟานั้น ก็คืออาวุธที่ดัดแปลงให้ให้โซม่าใช้ต่อสู้ได้
โซม่าที่โกรธเกลียดมนุษย์ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ก็เลยเอาความแค้นที่จะทำร้ายมนุษย์ไปลงกับปิศาจต่างมิติ
คนที่ทำร้ายโซม่า ไม่ใช่ปิศาจต่างมิติ แต่เป็นมนุษย์ด้วยกันเองต่างหาก
เนื้อเรื่องของโซม่า จะบอกไว้ว่า โซม่าไม่เคยเห็นว่าชีวิตของตัวเองมีค่า จนกระทั่งโวฟกังมาสอน
โซม่าที่แปลมาตั้งแต่ซีซั่น 1 คือ โซม่าเวอร์ชั่นหลุดโลก หนีความจริง แล้วยิ้มและหัวเราะตลอดเวลา
นาดิก มึง....................!!!!!!!!!!!!!
โซม่ายอมรับว่าตัวเอง โกรธ เกลียด อิจฉา ลูน่ามาโดยตลอด
เรื่องเลวร้ายที่แม่ทำกับเธอ สาเหตุทั้งหมดมาจากลูน่า
โซม่าโค้ด 78 ยึดร่างโซม่าได้สมบูรณ์ และ จะฆ่าลูน่า
ลูน่ารู้เรื่องที่มิคาเอลควบคุมโซม่า ลูน่าเปิดเผยความในใจว่า เมื่อเจอกันครั้งแรก
โซม่า ตัวโตกว่า ลูน่า มาก เพราะฉะนั้น ลูน่า จึงเห็นโซม่าเป็นเหมือนพี่สาว
คราวนี้แหละ ลูน่าจะปกป้องโซม่าเอง ลูน่ากับโซม่า สู้กันไปเรื่อย ๆ จนอลิสเข้าระบบ
แล้วใช้ โค้ด 99 หยุดทำงานของบุคคลิก โค้ด 78 ได้
สมาชิกทุกคน เข้ามาดูอาการของโซม่า โซม่าอำโวฟกังว่า ยังไม่หายดี
ได้เห็นสีหน้าเป็นห่วงของอาจารย์ โซม่าก็หัวเราะชอบใจ
โซม่า ขอโทษที่ทำร้ายลูน่า เธอจำเรื่องราวได้ทุกอย่าง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลย
ลูน่าก็ให้อภัยโซม่า เพราะ พวกเราเป็นเพื่อนกันนินา
- เชี่ยยยยยยยยยย ไอ้นาดิก เอ็งโทรลกู มานานนับเดือน
- โคตรอยากเห็นหนังหน้านังแมรี่มาก
- ท้ายซีซั่น 3 บท 1 ตอน 1 คือ อีผัวฮอฟแมนบอกรักแมรี่ แล้วจะไปแต่งงานด้วย
คาดว่า งานนี้คงจิตวิปลาส ทั้งผัวและเมีย
- หลังจากโซม่าโดนตัดนิ้วหมดทุกนิ้ว พลังของเธอก็รักษาตัวเอง งอกนิ้วมาใหม่
จากนั้นผมบลอนก็เปลี่ยนเป็นสีโอรส ปิดตาข้างนึง แล้วก็ใส่หน้ากากแบบนี้ ออกไล่ล่าปิศาจต่างมิติ
( บรรทัดบนเรื่องจริง บรรทัดล่างมุกจากปอบโตเกียว )
- ที่โซม่าเกลียดปิศาจต่างมิติ ก็เพราะว่า ความโกรธแค้นของโซม่า ที่โดนตัดนิ้วทั้งหมดทิ้ง
เอามาระบายลงกับปิศาจต่างมิติ แทนที่จะทำร้ายมนุษย์ด้วยกัน
ป.ล. หลังจากแปลจบ ไปเปิดเพลง Unravel จากปอบโตเกียวฟังได้เลย 555
โค้ด 42 ก็คือ โหมดเตรียมพร้อม จะทำงานเป็นเครื่องจักรสังหาร ก็ต่อเมื่อเกิดเหตุการณ์ครบเงื่อนไขคำสั่ง
โซม่าบุคคลิกภาพดังยังคงอยู่ แต่จะไม่สามารถพูด หรือ ทำในสิ่งที่คิด ถ้ามันไปขัดกับคำสั่งสูงสุด
สาเหตุที่ใช้ โค้ด 42 ก็เพราะอยากให้โซม่าคงบุคคลิกเดิมเอาไว้ สมาชิกในทีมจะได้ไม่กล้าลงมือกับโซม่า
ถ้าเปลี่ยนเป็นโค้ด 78 ที่บุคคลิกเปลี่ยนไปหมด สมาชิกทีมจะสงสัยเร็วขึ้น และหาทางหยุดโค้ด
โซม่าเริ่มสังเกตตัวเองว่า ไม่สามารถพูดหรือทำบางอย่าง ตามที่ต้องการได้
โซม่า พูดจาว่าร้ายใส่ ลูน่า ทั้งที่ความเป็นจริง เธอไม่ได้คิดอย่างนั้น โซม่าเจ็บปวดมาก
คำสั่งของท่านประธานก็คือ ให้ฆ่าเทรนเนอร์ โวฟกังรู้เรื่องนี้ เลยเนียนไปสู้กับเทรนเนอร์ก่อน
เมื่อคุยกับท่านประทาน โซม่า จับเคล็ดได้ว่า
เธอจะควบคุมร่างหลักได้ตามต้องการ ถ้าสิ่งนั้นมันไม่ไปขัดขวางแผนการของประธาน
โซม่าพยายามใบ้ให้สมาชิกในทีม ให้รู้เรื่องนี้ ทั้งแกล้งเป็น โดนบุคคลิก โค้ด 78 ควบคุมตอนคุยกับลูน่า
เรื่อง ที่ลูน่า ชอบกาแฟใส่น้ำตาล แต่โซม่าไม่ชอบกาแฟ
เจอรี่นักวิจัยของทีมสังเกตว่า เธอไม่ใช่ โซม่า เธอเป็นใครกันแน่
และแล้ว โซม่า ร่างโค้ด 78 ก็โจมตีเจอร์รี่จนบาดเจ็บสาหัส โซม่ารีบถ่ายเลือดตัวเองช่วยเจอร์รี่
ก่อนที่จะหนีไป
โซม่าเจอกับวิคเตอร์ ถึงได้รู้ว่า ระบบ โค้ด 42 นั่นมีช่องโหว่อยู่
โซม่า สามารถพูดและคิดได้ตามที่ตัวเองต้องการ เมื่ออยู่ต่อหน้าเหล่าปิศาจต่างมิติเท่านั้น
แต่กับวิคเตอร์ ที่เป็นหมาของที่นี่ คงทำอะไรไม่ได้มากนัก โซม่านึกถึงคนหนึ่ง
โคลสเซอร์ที่เป็นปิศาจต่างมิติ จากทีมหมา
จากมุมของทีมหมายกเว้น เลเวีย
จะเห็นว่าเลเวียโดนโซม่าลักพาตัวไปด้วยสาเหตุอะไรบางอย่าง
มุมมองของโซม่า
กลุ่มทีมหมาบุกปราสาทอีกครั้ง โซม่ารีบพุ่งออกมาแยกเลเวียออกจากกลุ่ม
และลักพาตัวเลเวียไป ก่อนจะเล่าเรื่องโค้ดให้เลเวียฟัง และขอความช่วยเหลือ
จากนั้นสมาชิกทีมหมา จะมาช่วยเลเวียกลับไป
RIP เลเวีย
ความหลังของโคม่า โซม่า
โซม่ากลับไปคุยกับท่านประธาน มิคาเอล ตอนนี้ลูน่า กลายเป็นคนขัดขวางแผนการณ์
ท่านประธานกำลังปลดล็อกอะไรบางอย่างในใจ
โซม่ากำลังคุยกันเองในหัว
- โซม่าดั้งเดิม อักษรสีขาว
- โซม่าหลุดโลก อักษรสีแดง
- โซม่าโค้ด 78 อักษรสีเขียว
ย้อนกลับไปที่ห้องวิจัย เสมือนเป็นโรงเรียนของมนุษย์เทียม
นักวิทยาศาสตร์คนหนึ่ง เปรียบเหมือนแม่ของเด็กทุก ๆ คนที่นั่น
Mary Shelley Bridgestone, แมรี่ แชลเลย์ บริดจ์สโตน
แมรี่ คือนักวิทยาศาสตร์ที่โซม่า เรียกว่า แม่ ผลการทดลองในห้องวิจัยนั้น
พลังของโซม่า ใช้อะไรในการต่อสู้ไม่ได้เลย นอกจากรักษาคน ในขณะที่ลูน่านั่นเหนือกว่าทุกอย่าง
แมรี่ลงความเห็นว่า โซม่า คือสิ่งของที่ล้มเหลว
แมรี่ลงโทษโซม่า ด้วยการ
" ตัดนิ้วของโซม่าทิ้งหมดทุกนิ้ว "
พอแปลสรุปมาถึงบรรทัดนี้ ผมร้อง เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
อีชิบหายยยยยยยยยยยยยยยย ( ขออนุญาตหยาบ เพราะโดนโทรลมานับเดือน )
ย้อนกลับไปที่ข้างบนอีกครั้ง เสียงมารท่าไม้ตาย 4 ของโซม่า
" แม่จ๋า หนูไม่ใช่คนล้มเหลว "
นาดิก มึงเล่นกูแล้วไง คำพูดของสกิลนี้ ใบ้เรื่องของโซม่า มาโดยตลอด
ที่แปลมาตลอด ก็คือ โซม่าเวอร์ชั่นหลุดโลก
พลังของเธอก็คือรักษามนุษย์ ส่วนทอนฟานั้น ก็คืออาวุธที่ดัดแปลงให้ให้โซม่าใช้ต่อสู้ได้
โซม่าที่โกรธเกลียดมนุษย์ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ก็เลยเอาความแค้นที่จะทำร้ายมนุษย์ไปลงกับปิศาจต่างมิติ
คนที่ทำร้ายโซม่า ไม่ใช่ปิศาจต่างมิติ แต่เป็นมนุษย์ด้วยกันเองต่างหาก
เนื้อเรื่องของโซม่า จะบอกไว้ว่า โซม่าไม่เคยเห็นว่าชีวิตของตัวเองมีค่า จนกระทั่งโวฟกังมาสอน
โซม่าที่แปลมาตั้งแต่ซีซั่น 1 คือ โซม่าเวอร์ชั่นหลุดโลก หนีความจริง แล้วยิ้มและหัวเราะตลอดเวลา
นาดิก มึง....................!!!!!!!!!!!!!
โซม่ายอมรับว่าตัวเอง โกรธ เกลียด อิจฉา ลูน่ามาโดยตลอด
เรื่องเลวร้ายที่แม่ทำกับเธอ สาเหตุทั้งหมดมาจากลูน่า
โซม่าโค้ด 78 ยึดร่างโซม่าได้สมบูรณ์ และ จะฆ่าลูน่า
ลูน่ารู้เรื่องที่มิคาเอลควบคุมโซม่า ลูน่าเปิดเผยความในใจว่า เมื่อเจอกันครั้งแรก
โซม่า ตัวโตกว่า ลูน่า มาก เพราะฉะนั้น ลูน่า จึงเห็นโซม่าเป็นเหมือนพี่สาว
คราวนี้แหละ ลูน่าจะปกป้องโซม่าเอง ลูน่ากับโซม่า สู้กันไปเรื่อย ๆ จนอลิสเข้าระบบ
แล้วใช้ โค้ด 99 หยุดทำงานของบุคคลิก โค้ด 78 ได้
สมาชิกทุกคน เข้ามาดูอาการของโซม่า โซม่าอำโวฟกังว่า ยังไม่หายดี
ได้เห็นสีหน้าเป็นห่วงของอาจารย์ โซม่าก็หัวเราะชอบใจ
โซม่า ขอโทษที่ทำร้ายลูน่า เธอจำเรื่องราวได้ทุกอย่าง แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลย
ลูน่าก็ให้อภัยโซม่า เพราะ พวกเราเป็นเพื่อนกันนินา
ความรู้สึกหลังแปลจบ
- เชี่ยยยยยยยยยย ไอ้นาดิก เอ็งโทรลกู มานานนับเดือน
- โคตรอยากเห็นหนังหน้านังแมรี่มาก
- ท้ายซีซั่น 3 บท 1 ตอน 1 คือ อีผัวฮอฟแมนบอกรักแมรี่ แล้วจะไปแต่งงานด้วย
คาดว่า งานนี้คงจิตวิปลาส ทั้งผัวและเมีย
- หลังจากโซม่าโดนตัดนิ้วหมดทุกนิ้ว พลังของเธอก็รักษาตัวเอง งอกนิ้วมาใหม่
จากนั้นผมบลอนก็เปลี่ยนเป็นสีโอรส ปิดตาข้างนึง แล้วก็ใส่หน้ากากแบบนี้ ออกไล่ล่าปิศาจต่างมิติ
( บรรทัดบนเรื่องจริง บรรทัดล่างมุกจากปอบโตเกียว )
- ที่โซม่าเกลียดปิศาจต่างมิติ ก็เพราะว่า ความโกรธแค้นของโซม่า ที่โดนตัดนิ้วทั้งหมดทิ้ง
เอามาระบายลงกับปิศาจต่างมิติ แทนที่จะทำร้ายมนุษย์ด้วยกัน
ป.ล. หลังจากแปลจบ ไปเปิดเพลง Unravel จากปอบโตเกียวฟังได้เลย 555
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น